Skip to content

Zondag om 22.15 uur op NPO 1: Feyenoord: de Coolsingel liep vol

Hij zei ooit: “Ik ga nooit meer over Feyenoord praten. Vanaf nu ben ik onvindbaar.” En met die woorden trok Jorien van den Herik in 2006 de deur van de voorzitterskamer in De Kuip achter zich dicht.

Nu, ruim tien jaar later, duikt hij toch weer op. Hij wil bij hoge uitzondering meewerken aan het programma Andere Tijden Sport dat handelt over Feyenoord in het seizoen 1998/1999.

Over de reden waarom hij overstag is gegaan, is Van den Herik helder. “Omdat het het laatste kampioenschap, tot op heden, van Feyenoord is. En het was ook een fantastisch elftal. Goeie jongens. Een goeie herinnering. En toen Leo Beenhakker mij vroeg, dacht ik: waarom niet?”

De maker van het programma, David Kleijwegt, huurde voor het interview een hotelkamer in Rotterdam-Zuid. Vanaf het balkon is De Kuip duidelijk zichtbaar. Van den Herik beweert nooit meer achterom te kijken naar zijn voetbalverleden. “Nee, nooit. Feyenoord is een mooie tijd geweest, maar het leven gaat verder. Ik heb er geen heimwee naar, hoor”, aldus de 73-jarige oud-voorzitter, terwijl hij naar zijn oude werkplek wijst.

“1998/1999 was een heel bijzonder jaar. Maar ik ben niet iemand van veel terugdenken. Ik heb het ooit bij Feyenoord verboden om over vroeger te praten. Men had het alleen maar over vroeger. En we hebben meer voor de boeg dan achter de rug. Althans, dat hoop ik.”

“Ik vind dat je altijd vooruit moet kijken. En zeker op mijn leeftijd moet je niet achterom gaan kijken, want dan word je nog sneller oud dan dat je al oud wordt.”

Van den Herik verliet De Kuip niet in een sfeer van harmonie. “De supporters lieten overduidelijk blijken dat ze het met mij niet meer zagen zitten. Nou ja, dan moet je je consequenties trekken. Zo werkt dat in het voetbal. Dat hoort erbij.”

De nu in Zwitserland woonachtige oud-preses vond het ook wel goed geweest. “Ik ben veertien jaar voorzitter geweest. Daarvoor had ik nog een aantal andere functies. In zijn totaliteit heb ik zo’n 25 jaar allerlei verantwoordelijkheden binnen Feyenoord ingevuld. Een kwart eeuw, nou, dan vind ik het ook wel genoeg. Dan wordt het ook tijd dat je het aan een jongere generatie overgeeft.”

Toch is dat niet het hele verhaal.
FIOD-affaire

“Of ik blij ben dat ik de voetballerij de rug heb toegekeerd? Nou… niet echt blij, maar in mijn voorzitterschap heb ik een periode van acht jaar meegemaakt die me niet in mijn koude kleren is gaan zitten. Dat was, zoals dat heet in de volksmond, de FIOD-affaire.”

Van den Herik en Feyenoord werden beschuldigd van strafbare feiten rondom het aantrekken van enkele spelers. Tegen de voorzitter werd een gevangenisstraf van twaalf maanden geëist. “Ik ben tot aan de Hoge Raad volkomen vrijgesproken en Feyenoord trouwens ook. Dat was ook wel het moment, toen dat voorbij was en ik ook in cassatie in het gelijk werd gesteld, dat ik zei van: nu is het wel genoeg.”

‘Wilde al in 2003 stoppen’

“Ik had al eerder – niet zo veel mensen weten dat – willen stoppen. In 2003 al. Een beetje in de geest van: je moet op je hoogtepunt stoppen.”

Feyenoord won in 2002 onder zijn bewind de UEFA Cup, de laatste Europese hoofdprijs die een Nederlandse club in de wacht sleepte. “Maar in verband met de rechtszaak die liep, werd mij toch geadviseerd dat niet te doen. Dat zou als vluchtgedrag uitgelegd kunnen worden.”

Van den Herik ziet de feestbeelden van 1999 voor het eerst weer terug. Hij ziet dat Leo Beenhakker hem omhelst en weet nog wat de trainer tegen hem zei. “Gefeliciteerd, pik! Dat was typisch Leo. Geweldig. Zo hoor je ook met elkaar om te kunnen gaan. Als zoiets tegen je wordt gezegd, weet je dat het welgemeend is, dat het uit zijn hart komt. En ik vind dat erg leuk. Beter dan: gefeliciteerd, voorzitter. Op dat moment was pik beter op zijn plaats.”
Het wordt wel tijd, hè

De voorzitter herkent ook de spelers nog. “Peter van Vossen, Chris Gyan. Ik hoef niet eens te denken van: wie was dat ook alweer? Van Gastel, Kornejev. Het is geweldig om al die spelers te zien. En om het publiek te horen. En het is daarom ook wel een beetje triest dat je nu al in 2016 bent. Of 2017 zelfs. Dat je dat publiek niet meer hebt kunnen geven. Ik denk dat het wel tijd wordt dat wij kampioen worden.”

Mocht de Coolsingel dit jaar weer vollopen, dan wordt bij Van den Herik thuis de champagne ontkurkt. “Ze staan altijd koud in de koelkast.”

Bron: NOS