Skip to content

Juichmomenten

Tekst: Astrid | Foto’s: Astrid en Edwin Verheul/De Feijenoorder

Juichmomenten in De Kuip. Ze zijn er vaak te weinig en ze zijn vaak te kort. Warme kleding is daarom aanbevolen voor het publiek. Zo blijf je warm.

Afgelopen zondag droeg ik naast m’n Feyenoord-sjaal ook m’n skisokken, ski-jack, extra hoodie en handschoenen. Na twintig minuten bleek ik volledig overdressed. De energie die van het veld afspatte, bereikte in no-time de tribunes en golfde als een warme wave over de supporters heen.

Wat gebeurde hier? De momenten van ongeloof, frustratie en blijdschap wisselden elkaar in hoog tempo af. En vanaf de 2-2 werd het een aaneenschakeling van juichmomenten. Tegen de Amsterdammers! Die leken steeds radelozer te worden. Wat gebeurde hier?

Tegen het einde van de wedstrijd hield het op met zachtjes regenen en kletterde het hemelwater hard naar beneden. Tussen de druppels door kwam Ayoub aangerend. Zijn kleine benen draafden energiek naar voren en zonder na te denken knalde deze speler, die net in het veld stond, de 6-2 achter Onana. Over energie gesproken. Wat kan die Onana op een energieke manier zijn verdedigers de waarheid vertellen. Sfeerverhogend, voor ons dan. Voor de zesde keer op deze gedenkwaardige middag sprongen we op en juichten we onze kelen schor. Er was iemand die zo hard had gejuicht, dat zijn arm uit de kom was geschoten, las ik later ergens. Ik kon het me goed voorstellen. Juichen met toch steeds dat ongeloof in je lijf, maakt dat je rare reflexen krijgt. Ik zag het overal om me heen.

sfeerdoek
Megasfeerdoek: de Rotterdamse haven

Er is nog iets moois met de energie van afgelopen zondag. Het blijft maar doorwerken. Ik zie De Kuip van zondag voor me, het schitterende sfeerdoek voorafgaand aan de wedstrijd, het belangrijke doelpunt van Toornstra van wie ik een fan ben, de acties van Van Persie, de sluwe en lijpe bewegingen van Berghuis, de misser van Zyech, de trots bij Gio en de positieve energie stroomt weer door mijn lijf. Hoe duurzaam kun je zijn!

In de tram naar huis is iedereen blij maar ook stil. Toch dat ongeloof dat nou eenmaal bij Feyenoord hoort en waardoor we niet eens goed weten hoe we zo’n historische overwinning moeten vieren? Ineens roept iemand die op zijn mobieltje kijkt hard door de tram: “Jezus, het is echt waar. We hebben 6-2 gewonnen van Ajax.” Iedereen lacht. Het blijft vanaf zondag één groot duurzaam juichmoment.