De opvolger van Gudde

Tekst: Michael van Engelen

Op 2 juni 2017 maakte Feyenoord bekend dat Eric Gudde per 30 november 2017 stopt als algemeen directeur van Feyenoord. Iets meer dan twee weken na het binnenhalen van het kampioenschap hakte Gudde de knoop door: “Na tien zware jaren vroeg ik mij af of ik nog de tomeloze energie en drive heb die nodig zijn en die Feyenoord mag verwachten van haar algemeen directeur”. Zo komt er over minder dan vier maanden een einde aan bijna tien jaar Gudde als algemeen directeur van Feyenoord. Wie wordt zijn opvolger?

Zoektocht

In hetzelfde nieuwsbericht gaf president-commissaris Gerard Hoetmer aan dat Feyenoord zou starten met de zoektocht naar een “even gedreven en gepassioneerde opvolger, die met nieuw elan verder werkt aan de grote ambities die Feyenoord heeft, zoals de nieuwe trainingsaccommodaties, het nieuwe stadion en natuurlijk het structureel meestrijden om de prijzen”. Hieropvolgend werden direct twee namen in de media genoemd, waarbij één naam de voorkeur lijkt te hebben van het grootste deel van het Legioen.

Robert Eenhoorn

Robert_Eenhoorn uitsnedeDe voormalig tophonkballer, honkbalcoach en technisch directeur van de Nederlandse Honkbalbond is sinds 1 oktober 2014 werkzaam als algemeen directeur bij AZ.  Robert Eenhoorn staat bekend als een doorzetter die openstaat voor vernieuwing, zoals data-analyse. Bij AZ heeft hij Billy Beane als adviseur aan de club gebonden. Voor wie niet weet wie Billy Beane is: hij is de man achter het Moneyball-principe, een systeem waarbij spelers puur worden beoordeeld op basis van statistieken.

Als we de geruchten mogen geloven heeft Billy Beane ook in het voetbal zijn waarde getoond. Vorig jaar zomer bood Tottenham maar liefst € 18 miljoen voor voormalig Feyenoord-speler Vincent Janssen, die net een half seizoen goed had gepresteerd bij AZ. Volgens Billy Beane was Janssen minstens € 19,5 miljoen waard. Robert Eenhoorn volgde zijn advies en kwam met Tottenham uiteindelijk een transfersom overeen die kan oplopen tot € 22 miljoen

Diezelfde Janssen werd slechts een jaar eerder door Robert Eenhoorn vanuit de 1e divisie opgepikt bij Almere City. De transfersom is nooit bekendgemaakt, maar hoogstwaarschijnlijk maakte AZ met deze aan-en verkoop een winst van € 20 miljoen euro. Handelsgeest kan Eenhoorn niet worden ontzegd.

Eenhoorn heeft voor AZ nog een aantal goede transfers verricht. Zo trok hij voor een kleine € 2 miljoen Alireza Jahanbakhsh aan. Zijn marktwaarde is inmiddels bijna 3x zo hoog (bron: www.transfermarkt.nl). Hij verkocht Nemanja Gudelj aan die club uit de hoofdstad en wist van Watford een mooi bedrag te ontvangen voor Steven Berghuis. Hij zorgde voor een contractverlenging van Ridgeciano Haps, waarna hij Haps voor een hoog bedrag (ongeveer €6 miljoen) verkocht aan Feyenoord.

Ook de sportieve resultaten van AZ zijn sinds Eenhoorns aanstelling prima. AZ eindigde in 2015 als 3e, in 2016 als 4e en dit voorjaar als 6e. De Alkmaarders haalden in 2015 de halve finale van de KNVB-beker (waarin ze door Feyenoord werden uitgeschakeld) en stonden op 30 april 2017 zelfs in de finale tegen het Vitesse van Henk Fräser.

Verder niet onbelangrijk: Eenhoorn is supporter van Feyenoord. Eind april liet hij nog weten dat hij hoopte dat Feyenoord kampioen zou worden.

Al met al lijkt Robert Eenhoorn een uitstekende kandidaat. Zijn naam is niet de enige naam die rondgaat in het geruchtencircuit. Ook de naam van Jan de Jong wordt genoemd.

Jan de Jong

Jan de Jong NOS 578447611_1280x720 uitsnedeJan de Jong is al sinds 1996 werkzaam bij de NOS en is daar sinds 1 mei 2010 algemeen directeur. Over Jan de Jong is minder bekend. Wel is bekend dat hij geen ervaring heeft in de voetbalwereld, al hoeft dit niet per se te betekenen dat hij ongeschikt is voor de functie. Uit zijn Twitter-account blijkt dat hij veel interesse heeft in sport (de afgelopen weken met name de Tour de France en het EK-damesvoetbal), al kan dit ook komen doordat deze sportevenementen zorgden voor hoge kijkcijfers bij de NOS.

Doordat Jan de Jong geen achtergrond in de voetballerij heeft, kan hij niet worden beoordeeld op transfers of andere relevante prestaties. Hij kan beoordeeld worden op de resultaten van de NOS. Uit de Financieel Jaarverslagen van de NOS in de afgelopen vijf jaar (2012-2016) blijkt dat in al deze jaren een negatief resultaat werd behaald. Geen al te positief signaal.

Naast Feyenoord zou ook de KNVB interesse hebben in de diensten van Jan de Jong.

Andere kandidaten

Andere mogelijke opvolgers van Gudde zijn moeilijk aan te wijzen. Marcel Brands was jarenlang succesvol bij AZ, hij is echter al enkele jaren werkzaam bij PSV. Daarnaast is er afgelopen anderhalf jaar veel kritiek op hem als gevolg van de matige prestaties van de club uit Eindhoven.

Coolblue heeft als Rotterdams bedrijf veel overeenkomsten met Feyenoord en is daarnaast de afgelopen jaren zeer succesvol. De CEO van Coolblue, Pieter de Zwart, is ook een van de drie oprichters van Coolblue, waardoor een vertrek van hem onwaarschijnlijk lijkt. Daarnaast heeft ook hij géén directe connectie met sport, laat staan met de voetballerij.

Ook Dirk Kuyt is kortstondig genoemd als mogelijke opvolger. Dirk heeft echter 0,0 ervaring als directeur en dit lijkt dan ook géén optie. Dirk als opvolger van Martin van Geel na enkele jaren ‘stagelopen’ lijkt aannemelijker, zeker gezien de vele contacten en zijn uitstekende reputatie binnen de voetbalwereld.

Coolsingel

Robert Eenhoorn lijkt de beste papieren te bezitten om Eric Gudde op te volgen. Bij zijn vorige werkgevers heeft Eenhoorn aangetoond verstand van zaken te hebben, oog te hebben voor vernieuwing en een sterk onderhandelaar te zijn. Hij lijkt hiermee een geschikte kandidaat om mee te werken aan het realiseren van Feyenoords ambities: het moderniseren – in de vorm van een nieuw stadion en –trainingscomplex – en het structureel meedoen om de prijzen.


Vreemd vacuüm

Tekst: Gaby

Natuurlijk ben ik blij. Superblij dat we het officieuze begin van het nieuwe voetbalseizoen hebben bekroond met een prijs. Blij ook dat Berghuis blijft. Ik moet zijn optreden vaak verdedigen in mijn kritische vakkie; maar dat doe ik graag. Want wij Feyenoorders moeten natuurlijk altijd wat te vitten hebben. Vitten op de scheids, het bestuur, het spel, het wisselbeleid of de belachelijk hoge prijzen van de horeca in De Kuip. Zonder klagen lijken we uit het lood geslagen. Dan klopt er iets niet.

Nu we kampioen zijn geworden en zowel tegen Real Sociedad als tegen Vitesse aan het langste eind trokken, is er echter maar weinig om ons over op te winden. Allereerst hebben we ineens een belachelijk lange vakantie gehad. Vervelend!? Geen sores tot nu toe over plaatsing in Europa. We zitten al in de koker en het is alleen nog maar afwachten tegen wie. Waar we jarenlang in deze voetballoze periode ons zorgen maakten om het volgende seizoen, over wellicht weer zo’n bodemloze gifbeker, over hoe we alles weer goed op de rails moesten krijgen voor de eerste competitiewedstrijd of over spelen van Europees voetbal, is er nu ineens een vreemd vacuüm.

Ik weet niet of het alleen bij mij is, maar soms denk ik: wanneer houdt dit op? Natuurlijk hoop ik dat het nooit ophoudt en dat we vanaf Twente alles winnen. Hoe maakt niet uit. Vanaf de 1-0 van Kuyt in de laatste wedstrijd van het vorige seizoen zit er een vreemd soort blijheid in mij. Toch, deze zal nooit overslaan in euforie. Altijd, altijd zit in mijn hoofd: dit kan niet. Wanneer gaat het mis? Ik betrapte me er op bij het zien van de wedstrijd om de JC-schaal tegen Vitesse. Zat ik me daar toch ineens weer op te winden: over de terugspeelballen van Diks, de overijverigheid van Toornstra waarvan ik soms bang ben dat het hem een blessure oplevert, de ongelukkige aannames van Berghuis die ik natuurlijk meteen op mijn brood krijg van deskundologen uit mijn vakkie. Ik zag het ook bij anderen op de tribune: dat gezicht met de uitdrukking van ‘nee hè, niet weer’, toen we in plaats van een doelpunt voor ineens een penalty tegen kregen. Heel even was daar weer het bekende gevoel van ‘typisch Feyenoord’ maar het was de rust van Jones en het niet-scherp zijn van de Arnhemmers die maakten dat De Kuip wederom kon juichen. Weer die blijheid, weer dat ongeloof. Eén geluk: het ging niet van een leien dakje, zodat er het komend seizoen waarschijnlijk weer genoeg valt te foeteren vanaf de zijlijn. Ik verheug me er op. Op de oeverloze discussies in mijn vakkie over acties van Karim, Steven, Eric en Arie. Maar stiekem zie ik ook uit naar de onterechte penalty’s en stomme kaarten die er zeker gegeven gaan worden en dat we die stommiteiten en dat onrecht aan het eind van de rit natuurlijk wel weer weten recht te breien.

Waar ik me niet op verheug? Slaapverwekkend zaterdagavondvoetbal. Want dat vind ik dus echt niets, die thuiswedstrijden op zaterdagavond. Laat ik me daar dan voorlopig maar over opwinden. Je moet toch wat?


Sjaak

Tekst: Frans Reichardt

17 mei 1987. Feyenoord speelt in het Olympisch Stadion de klassieker. Als Amsterdammer Rob Rotterdammer Sjaak wil passeren, belet die hem op oud-Rotterdamse wijze de doorgang. Sjaak torpedeert Rob, die sierlijk, dat dan weer wel, door de lucht vliegt en daarna het gras van dichterbij bekijkt. Voor wie het fragment wil terugzien: alsjeblieft (na 10 seconden is het al raak).

Sjaak en Feyenoord spelen die wedstrijd met het mes tussen de tanden en overvleugelen de aartsrivaal (met spelers als Bergkamp, Rijkaard en Van Basten en trainer Johan Cruijff) met flitsend combinatiespel. Feyenoord wint met 1-3.

22 november 1987. In de wedstrijd Volendam-Feyenoord onderschept Feyenoord-doelman Joop Hiele vlak voor rust een hoekschop van Volendam. Joop besluit met een snelle trap spits Dave Mitchell te bereiken. Hij vergeet even dat Sjaak voor hem staat en raakt hem vol op het achterhoofd. De bal kaatst van Sjaaks hoofd terug, over de geschrokken Joop Hiele, zo in het doel: 1-1. Sjaak gaat neer, staat op en speelt de wedstrijd uit. Feyenoord wint dankzij een late treffer van André Hoekstra met 1-2.

18 september 1991. Na de wedstrijd tegen Partizan Tirana (0-0) in een door armoede geteisterd Albanië, vliegt de Feyenoord-selectie terug naar Rotterdam. De spelers delen het vliegtuig met een kleine groep meegereisde supporters. Tijdens de vlucht serveert Air Toulouse een maaltijd die nog grotendeels bevroren blijkt. Uit baldadigheid gooit een supporter een ijskoude kippenpoot richting een andere supporter. Al gauw vliegen de kippenpoten over en weer. Het gangpad is een slagveld. Niemand ruimt de rotzooi op. Op één man na: Sjaak. Hij maakt zijn gordel los en gaat op zijn knieën door het gangpad om het eten dat door anderen op de grond is gegooid, op te ruimen. Sjaak zegt niets, maar zijn blik zegt voldoende: hoe haal je het in je hoofd met eten te gooien nadat je de armoede in Albanië hebt gezien?

Sjaak Troost: ruwe bolster, blanke pit.


De kont van mevrouw Gudde

Tekst: Harry Kerklaan

Ik ben fan van onze Technisch Directeur Martin van Geel. Hij creëerde een transferoverschot van dik 50 miljoen euro en pakte, met de derde begroting van Nederland, de beker plus de titel. En ja, dit is voor een groot deel het werk van Martin van Geel. Wie anders koopt en verkoopt de spelers?

Ik mag ‘m sowieso wel. Ik kan mij herinneren hoe Martin, toen hij eind jaren 80 bij Feyenoord speelde, als enige in opstand kwam tegen de trainer. Hij, en wij de supporters, hadden namelijk de pech dat het bestuur in haar onheidige wijsheid had besloten de Zweed Gunder Bengtsson als trainer aan te stellen. Deze ijshockeytrainer (!) maakt zeer grote kans op de titel ‘Slechtste Feyenoord-trainer Aller Tijden’. De tactische besprekingen van deze Zweed hadden even veel nut als seksuele voorlichting in een bejaardentehuis. Van Geel pikte dit niet. Alle spelers dachten aan hun hypotheek, Van Geel aan zijn principes. Ik heb een paar interviews uit die tijd erbij gepakt en mijn waardering werd met terugwerkende kracht alleen maar groter. Niet die voorgekauwde-niets-zeggende-kleuter-interviews-van-nu maar gewoon een volwassen kerel met een mening. Ik kan deze blog makkelijk vullen met een aantal lekkere uitspraken maar ik pak er één uit. Van Geel: ‘Bengtsson heeft ons de opdracht gegeven elkaar aan te geven als we iemand uit de selectie op vrijdag een biertje zien drinken. Elkaar meeslepen, heet dat. Niks meeslepen, ik noem dat Stasi-praktijken. Als je zo aan de gang gaat, creëer je nooit teamgeest.’ Niet lang daarna mocht Martin, middenvelder en topscorer(!), vertrekken.

Het grappige van deze quote is dat Martin behalve dat hij een typisch jaren tachtig woord gebruikt, ‘Stasi-praktijken’ (voor iedereen jonger dan 30 en/of diegene niet heeft opgelet met Geschiedenis: dit was de geheime dienst in Oost-Duitsland en dat waren geen leuke jongens), hij hier ook het woord ‘teamgeest’ noemt. Martin van Geel vond dat toen al belangrijk. Klinkt als een open deur maar Technisch Directeur Van Geel handelt (lees: koopt en verkoopt) er ook naar. Bij alle clubs waar hij technisch directeur is geweest, kiest hij vrijwel uitsluitend voor spelers met een Nederlandse achtergrond. Want met spelers die elkaar verstaan en elkaars achtergrond begrijpen, kweek je het snelst én het best een hecht collectief. En behalve tactiek, fitheid en kwaliteit van de spelers is ook teamgeest een wapen. Hier win je wedstrijden mee.

Lees je oude interviews met Van Geel, dan steekt hij zijn liefde voor Feyenoord niet onder stoelen of banken. ‘Als kind ging ik met mijn vader vanuit Brabant naar De Kuip’ en ‘Feyenoord is absoluut de mooiste club waar ik heb gespeeld.’ Ja, dit zei hij vóórdat hij bij ons Technisch Directeur werd.

Kortom, genoeg redenen om Martin van Geel de waardering te geven die hij verdient. Waarom krijgt hij dat zo weinig? Waarom is hij, ondanks al z’n goede werk, nog nooit vanaf de Noordzijde toegezongen? Ik weet het antwoord. Hij is te fatsoenlijk voor ons. Te netjes. Te braaf. Als je hem ziet.. altijd dat strak geknoopte stropdasje met dat keurig zittende colbertje. Altijd dat fatsoenlijke kapsel, het ene haartje keurig netjes naast het ander. Altijd die foutloos gesproken volzinnen met dat brave Brabantse accentje. Nee Martin, zo word je nooit een van ons. Jij verdient beter, dit moet anders! Luister goed. Geef bij het eerstvolgende doelpunt van Feyenoord een keiharde klap op de kont van mevrouw Gudde. Of nog beter, geef er een zoen op.  Vertel na de wedstrijd tegen elke journalist die het horen wil dat de scheids nog corrupter was dan de Paus, Trump en de KNVB bij elkaar. Schop bij het eerste de beste tegendoelpunt een prullenbak de lucht in en als je straks op het bordes zit en het er snikkend heet is, doe je je overhemd uit en ga je er in je blote pens zitten. Dan zien we gelijk je tatoeage. De tekst? Feyenoord till I die. Van mij mag je, ik ben fan.


Alweer een schaal

Tekst: Sam

Nog voor het seizoen is begonnen, speelt Feyenoord al een tweede wedstrijd in De Kuip. Voor het eerst wordt de wedstrijd om de Nederlandse Supercup gespeeld in het huis van de kampioen. Als de spelers het veld betreden, zit de sfeer er al goed in. Feyenoord schiet uit de startblokken, want ‘Feyenoord is echt nog lang niet moe!’ Vitesse wordt aan alle kanten opgejaagd en Feyenoord is heer en meester. In de zevende minuut wordt Vilhena aangespeeld op het middenveld, hij draait weg bij zijn tegenstander en stuurt Boëtius de diepte in. Jean-Paul kapt gemakkelijk zijn tegenstander uit en ziet Toornstra aan de andere kant van de zestien volledig vrij staan. Vervolgens neemt Jens de voorzet vol op de pantoffel en staat Feyenoord 1-0 voor. Het ‘I Will Survive’ rolt van de tribunes, gevolgd door ‘Feyenoord op weg naar weer een cup’.

Waar Feyenoord zou moeten doordrukken en de wedstrijd moet beslissen, gebeurt dit niet. Het publiek ziet hoe Feyenoord de bal rondspeelt. Totdat de bal plotseling terechtkomt bij Linssen die de bal over Jones en tegen de onderkant van de lat krult. Kom op Feyenoord, scherp zijn! De rust wordt gehaald met een 1-0 voorsprong.

De tweede helft gelijk weer erop vliegen en die tweede maken, dat is het plan. Helaas blijft het bij een plan. Feyenoord is niet bij machte het niveau van het eerste kwartier van de wedstrijd te evenaren. In de vijfenvijftigste minuut ziet Jones Matavz op zich afkomen. Aanvoerder Karim maakt een sliding om de bal te onderscheppen, de spits van Vitesse gaat naar de grond, scheidsrechter Makkelie geeft aan dat er niets aan de hand is. Feyenoord vervolgt het spel snel. Vilhena kan veel meters pakken richting het doel en besluit te schieten, Pasveer heeft de bal niet klem, Jørgensen is alert en schiet de 2-0 erin. Voor de tweede maal juicht De Kuip. Maar er is gevlagd voor buitenspel. De Videoref wordt ingeschakeld en Makkelie bekijkt de beelden: was het wel of niet buitenspel? De scheidsrechter neemt rustig de tijd en besluit uiteindelijk tot… een penalty! De tackle van El Ahmadi wordt alsnog bestraft. Waar zijn ze nu mee bezig dan? De heer Makkelie stond bovenop de vermeende overtreding, niemand stond in zijn zicht en minuten later komt hij terug op die beslissing. Vitesse krijgt toch echt een penalty en onder een striemend fluitconcert benut Büttner dit buitenkansje.

In het verloop van de wedstrijd komt Feyenoord niet meer aan voetballen toe. De bal wordt nog enkele keren voor de pot geslingerd, maar zonder resultaat. Vitesse voetbalt leuk mee, maar wordt ook niet meer gevaarlijk. Na negentig minuten voetbal moeten strafschoppen uitwijzen wie dit jaar de Supercup in ontvangst mag nemen. De toss wijst uit dat de penalty’s worden genomen aan de Noordzijde. Vitesse mag beginnen en Bradley Jones wordt luidkeels toegezongen. Matavz legt aan, Jones duikt.. en tikt de bal eruit! Baco Jan Scharie mag de eerste strafschop voor Feyenoord nemen, treft doel en zet Feyenoord op voorsprong. De tweede strafschop van Vitesse wordt genomen door Rashica, hij schiet hard, maar Jones voorkomt wederom dat de bal de doellijn passeert. LET’S MAKE SOME NOISE FOR BRADLEY JONES! Boëtius schiet Feyenoord op 2-0. De derde pingel van Vitesse gaat er wel in, evenals die van Toornstra. Vitesse scoort weer. Dan mag de topschutter van Feyenoord aanleggen voor de beslissende strafschop. Nicolai Jørgensen schiet hard en droog raak en bezorgt Feyenoord daarmee de eerste prijs van het seizoen.


Het karakter van Dirk Kuyt moet blijven voortleven

Tekst: Oscar van Bekkum

Twee jaar geleden zag ik Dirk Kuyt in De Kuip uit de helikopter komen. De supporters juichten zelden zo hard als toen. Voor mij was dat een teken dat Kuyt als enige karakter, een winnaarsmentaliteit en euforie kon terugbrengen in de club. Niemand kon hem dat nadoen. Door hem werd de Open Dag voor mij extra bijzonder. Het jaar daarop zag ik een andere grootheid uit de helikopter komen: Nicolai Jørgensen. Feyenoord wist twee jaar achtereen voor een grote klapper te zorgen, hoe voorspelbaar het programma van de Open Dag verder soms ook is. De spelers zijn uiteindelijk degenen om wie het draait.

Dit jaar heb ik met de traditie gebroken. Ik heb de Open Dag overgeslagen. Heeft het te maken met het feit dat ik die dag erop naar Londen ging en m’n koffers moest inpakken? Of dat de enige drie spelers die uit de helikopter stapten Boëtius, Amrabat en Diks waren? Ik denk het laatste. Zelfs als St. Juste en Haps de vlucht hadden gehaald, zou er geen klapper uitkomen. Vurig had ik gehoopt op van Persie, maar dat vraagt een heel lange adem, vrees ik. Al is het wel zo dat een transfer steeds dichterbij komt, maar supporters moeten geduld hebben voor een transfer.

Nu Kuyt voetballer af is, zullen andere spelers zijn rol moeten overnemen. Gelukkig gebeurde dat vorig jaar soms al door spelers als El Ahmadi, Toornstra, Jørgensen en Vilhena. Het karakter van Dirk moet blijven voortleven in volgende generaties. Het is aan die spelers om het nu te laten zien en het over te dragen op de nieuwkomers. Ik geloof er heilig in dat ook zij iets van Feyenoord weten te maken en opnieuw kunnen zorgen voor euforie. Er zit een ‘maar’ aan: je karakter en je wil om te winnen moeten sterk genoeg zijn. Zijn die daadwerkelijk sterk genoeg, dan kun je opnieuw met elkaar iets heel moois neerzetten. Net zoals Kuyt deed. Dat kan de klapper zijn van komend seizoen.


Test je kennis over Feyenoord-Vitesse

Tekst: Arie van Krimpen

Ben jij een Feyenoord kenner? Weet je alles van de club, de (ex)spelers en de geschiedenis? Of wil je meer te weten komen over Feyenoord? Test je kennis dan met de voorloper van Professor Feyenoord. Voor elke competitie of bekerwedstrijd publiceert De Feijenoorder 1 of meerdere vragen die betrekking hebben op de desbetreffende wedstrijd. Loop alvast warm en doe ook mee op 24 november 2017 tijdens de jaarlijkse Professor Feyenoord Quiz.

5 augustus 2017 – Vitesse – Feyenoord, 3 vragen:

Vraag 1:
Op 16 mei 1993 speelde Feyenoord een uitwedstrijd tegen Vitesse voor de beker. In welk stadion werd die wedstrijd gespeeld?
Antwoord: De Goffert in Nijmegen (het betrof een competitiewedstrijd i.p.v. een bekerwedstrijd)

Vraag 2:
De laatste wedstrijd tegen Vitesse was op 23 april 2017. Wat was de uitslag en wie scoorde(n) de doelpunten?
Antwoord: Vitesse – Feyenoord 0-2. Doelpuntenmaker N. Jørgensen (tweemaal)
23-04-2017: Voetbal: Vitesse - Feyenoord: Rotterdam Foto: Edwin Verheul

Vraag 3:
Wat is de grootste thuisoverwinning van Feyenoord tegen Vitesse sinds de invoering van het betaalde voetbal?
Antwoord: 5-0 (op 16 februari 1992)


Zondagmiddag half drie

Tekst: Wouter

14 mei 2017, de legendarische dag der dagen, ligt inmiddels bijna drie maanden achter ons. Drie maanden waarin we op een grote rood-witte wolk zaten. Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden. Terwijl er geen week voorbij gaat dat ik niet op YouTube nog even die eerste 40 seconden van Feyenoord-Heracles terugkijk.

Drie maanden waarin de geruchtenmachine harder draaide dan ooit en Feyenoord uiteindelijk zelfs meer geld heeft uitgegeven dan ooit. Drie maanden waarin wij afscheid moesten nemen van een paar helden die voor altijd verbonden zullen zijn aan het kampioenschap. En dan hebben we nog een hele maand voor de boeg waarin de geruchtenmachine geen dag zal stilstaan. Laat het maar gauw voorbij zijn…  Hoe lang is het nog?

Vanaf het moment dat het nieuwe programma bekend werd, staat 13 augustus rood omcirkeld in de agenda. Zondag 22 oktober ook for that matter, maar dat is weer een ander verhaal. Intussen heb ik me een beetje vermaakt met Wimbledon en, ieder zijn ding, de Tour de France. Zodra die waren afgelopen, ging het weer volop kriebelen. Wanneer de laatste renner over de Champs-Élysées is, word ik al onrustig en weet ik dat de aftrap van het nieuwe seizoen niet ver weg kan zijn. Hoe lang nog?

Er zijn in die tussentijd al een paar potjes gevoetbald in Lisse, Putten en Oostenrijk. De Open Dag, ja ik zag hem duizend keren. Zelfs de samenvatting op tv . De presentatie van de thuisshirts, de uitshirts, de vlogs van spelers. Ik heb alles gezien. Zelfs het huwelijk van Jørgensen. Maar hé, hoe lang moeten we nou nog?

Oh ja, en het EK voetbal voor vrouwen. In Nederland nota bene. Het doet me niet veel. “Wanneer gaan we weer ècht voetballen?”, zegt een collega gekscherend. Nog een paar weken volhouden. Nog maar weer een keer de bekende Feyenoord-fansites verversen. Hm, weer geen nieuws.

“We mogen weer”, denk ik als de traditionele openingswedstrijd op het programma staat. Nu begint het helemáál te kriebelen. Terug in De Kuip bedenk ik me ‘De laatste keer dat ik hier de trap afliep, waren we kampioen van Nederland’. Het lijkt nu toch minder lang geleden.

Ineens ben ik die voetballoze maanden vergeten. Nu nog warmdraaien tegen Vitesse op zaterdagavond en dan, na bijna drie maanden mogen we weer… zondagmiddag half drie. Ik kan niet wachten.


Vooruitblik Feyenoord-Vitesse

Tekst: Rody

Zaterdag kan Feyenoord zijn derde prijs in twee jaar pakken. Wie had dat durven dromen bij de aanstelling van Giovanni van Bronckhorst? He-le-maal niemand. Wel gehoopt, natuurlijk! Wat een weelde, zeg…

Robin van Persie

Zoals we ook hopen op Robin van Persie. Het zou fantastisch zijn als hij terugkomt. Een speler van zijn kaliber, daar moet je altijd vól voor gaan! Maar op welke plek moet hij in het elftal komen? Wie verhuist er naar de bank? Nou ja, eerst een handtekening onder dat contract. Daarna zien we wel verder. Gio loopt niet weg voor moeilijke beslissingen. Soms lossen die zichzelf op, zoals nu gebeurt in de strijd tussen Kenneth Vermeer en Brad Jones. Steven Berghuis zette van de week zijn handtekening onder een contract voor vier jaar. Keek je mee, Robin? Ik zag heus wel dat je stiekem die foto leuk vond op Instagram. Je ziet aan alles dat Steven graag voor Feyenoord wil spelen. Heerlijk toch, zo’n ventje?

Henk Fräser

Nu eerst de Willem van Hanegem Schaal, dus. Oh nee, wacht… de Johan Cruijff Schaal. Afijn, we speelden nu acht keer om deze prijs. Maar liefst zes keer stonden we met lege handen. De laatste winstpartij dateert alweer van 1999. Tijd voor een overwinning. Eén ding scheelt: Vitesse speelde nog nooit een wedstrijd om deze trofee. We moeten dan wel Feyenoord-icoon Henk Fräser verslaan. Het lijkt me toch best moeilijk voor Henk: ben je Feyenoorder in hart en nieren en dan moet je het alweer tegen je eigen cluppie opnemen. Henk, zullen we afspreken dat je je spelers weer net zo laat spelen als in de vorige confrontatie? Mooi! We weten allemaal dat jij ooit aan het roer staat in De Kuip.

Kaartjes

Vitesse zal het sowieso moeten doen zonder de support van de eigen aanhang. Zij boycotten de wedstrijd vanwege het lage aantal toegangskaarten. De KNVB stelde een schamele 1.200 kaarten beschikbaar voor de geel-zwarten. Kijk naar Engeland en Duitsland. Daar zijn dit soorten wedstrijden een feest. Bij de KNVB weten ze het keer op keer te verprutsen. We zijn die bekerfinale over twee wedstrijden niet vergeten, hoor!
Waarbij vertegenwoordigers van Eredivisie clubs plaatsnemen in het uitvak. Een uniek moment. Door gezamenlijk een spandoek te tonen zal een statement gemaakt worden richting de KNVB. Misschien dat ze in Zeist dan wél willen luisteren.

Vitesse

Zaterdag rolt ongetwijfeld het “koop er nog maar één” van de tribunes. Geheel terecht. Vitesse heeft namelijk tien nieuwe spelers. Ja, écht waar: tien! Ze zijn ook wel wat kwijt geraakt: topscorer Ricky van Wolfswinkel vertrok naar FC Basel, Kelvin Leerdam is op avontuur in Noord-Amerika en Lewis Baker keerde terug naar Engeland. Laatstgenoemde zal dit jaar vast verhuurd worden aan een club uit de Championship. Chelsea stuurt vier jonkies naar het vasteland. Daarnaast heeft Vitesse nog wat aardige spelers weten aan te trekken. Met Tim Matavz strijkt er in Arnhem een spits neer die heeft bewezen een neusje voor de goal te hebben. Maar is hij al fit genoeg? Bruns heeft laten zien een van de beteren te zijn bij Heracles Almelo en kan Büttner zijn oude niveau halen?

Zaterdagavond rond 8 uur weten we meer. En onthoud: twaalf is niet te koop!


Aan de bak

Tekst: Martijn

Voor veel supporters was juli de maand om weer met twee benen op de grond te landen. Na in mei in een week tijd te hebben gebalanceerd tussen ‘de hel van Woudestein’ en twee hemelse dagen in De Kuip en op de Coolsingel, was juni vooral surrealistisch. Pas in juli kwam ik bij zinnen en nam ik voor het eerst de tijd om de kampioensspecial van Hand in Hand eens rustig door te nemen. Het Legioen kon zachtjes aan wennen aan ‘het nieuwe Feyenoord’. Dit Feyenoord kan straks aan de bak in de Champions League en zal de Nederlandse prijzen die de afgelopen twee jaar zijn gewonnen, moeten verdedigen.

Het elftal

Na het kampioensfeest werd al snel duidelijk dat het elftal zou veranderen. Kuyt stopte, Elia vertrok en met Karsdorp en Kongolo vertrokken nog twee sterkhouders van het afgelopen seizoen. Daartegenover staat de komst van Jean Paul Boetius, Sofyan Amrabat & Kevin Diks. Zij stapten uit de helikopter die begin juli landde in De Kuip. Later sloten Ridgeciano Haps, Jeremiah St. Juste en Steven Berghuis zich aan. De oefenperiode toonde vooral aan dat dit Feyenoord nog ingespeeld moet raken. Met zoveel nieuwe spelers is dat niet zo vreemd.

Jean Paul Boëtius leek zich in de traditionele openingswedstrijd tegen Real Sociedad als een vis in het water te voelen bij zijn terugkeer in De Kuip. Naast nieuwe spelers konden ook enkele talenten zich laten zien in het voorseizoen. Cheick Toure viel het meest op en liet een goede indruk achter.

De club

Rond de club gebeurt er veel. In juni startte Feyenoord met de bouw van het nieuwe trainingscomplex. Feyenoord zal er vanaf de voorbereiding op het volgende seizoen gebruik van maken. De voorgenomen wijzigingen op de Gerard Meijer tribune, waar veel supporters naar uitkeken, blijven vooralsnog uit. De club staat in ieder geval niet stil, met de transferperiode nog in volle gang. Tel hierbij op de nog vacante positie van Algemeen Directeur (Eric Gudde vertrekt in november) en er staat de komende maanden nog een hoop te gebeuren.

Op de tribunes

Op de tribunes van De Kuip bleef het ook niet stil deze zomer. Met een uitverkochte Kuip in de openingswedstrijd liet het legioen zich weer van zijn goede kant zien. Als ik kijk naar oefenwedstrijden bij andere clubs, zie ik nergens een vol stadion. Behalve dan die goede oude Kuip. Wat dat betreft valt er voor Feyenoordsupporters weinig te klagen. Nu is wel het moment aangebroken om het afgelopen seizoen te koesteren en te beseffen dat de teller weer op nul staat. Deze week kan de eerste prijs van het seizoen worden gewonnen. Met een elftal dat perfect gebalanceerd lijkt met een mix van ervaren spelers, talenten en veelbelovende aanwinsten. Ongetwijfeld is deze groep ook gretig genoeg, want na één landskampioenschap kan de honger naar succes onmogelijk zijn gestild.