Vandaag valt Hand in Hand en de Cor van der Gijp special bij onze leden op de deurmat

Na de succesvolle Henk Schouten special van vorig jaar valt vandaag een mooi bewaarexemplaar over de topscorer (in het betaalde voetbal) aller tijden van Feyenoord op de deurmat bij onze leden.

Special Cor van der Gijp

De special staat vol anekdotes, statistieken en unieke, nog niet eerder gepubliceerde foto’s uit het familiearchief. Wij mogen trots zijn op het verleden van onze club met prachtige prijzen en grote voetballers, zoals Cor van der Gijp.

Liefdewerk

De special is gemaakt door vrijwilligers van Hand in Hand en telt 20 pagina’s. De special is gemaakt van extra dik papier en er staan geen advertenties in.

De special is exclusief gemaakt voor leden van De Feijenoorder. Ook onze 1908-leden ontvangen eenmalig de special en Hand in Hand (editie maart). De in totaal meer dan 17.000 Hand in Hand’s en specials vallen vandaag (met een uitloop naar maandag/dinsdag) op de deurmat bij onze leden.

Nog geen lid van De Feijenoorder? Word lid en ontvang zolang de voorraad strekt het unieke bewaarnummer over de carrière van Cor van der Gijp. Voor 3 tientjes per jaar ontvang je o.a. 10x Hand in Hand en ontvang je 1x per jaar een prachtige special.

Hand in Hand editie maart

De leden van De Feijenoorder krijgen een hoop leesvoer op de deurmat. Naast de schitterende special valt ook het magazine Hand in Hand op de deurmat. In de maart editie een interview met Tyrell Malacia. De jonge Feyenoorder die zoveel indruk maakt op de linksbacks positie. Verder onder andere een fotoreportage van Feyenoord 019 uit Slowakije en Londen en een interview met fotograaf Willem Fakkel.


Eerste special uitgereikt aan Cor van der Gijp

Eerste special uitgereikt aan Cor van der Gijp

Op woensdag 7 maart 2018 is de eerste special over de carrière van Cor van der Gijp uitgereikt aan de hoofdrolspeler zelf. Na de succesvolle Henk Schouten special van vorig jaar nu een mooi bewaarexemplaar over de topscorer (in het betaalde voetbal) aller tijden van Feyenoord.

De special staat vol anekdotes, statistieken en unieke, nog niet eerder gepubliceerde foto’s uit het familiearchief. Wij mogen trots zijn op het verleden van onze club met prachtige prijzen en grote voetballers, zoals Cor van der Gijp.
Cor van der Gijp reageerde trots op de special over zijn carrière en trakteerde de redactie op mooie anekdotes. Om het 1e exemplaar te vieren werd er een taart aangesneden met hierop de prachtige rood-witte cover.
De special is gemaakt door vrijwilligers van Hand in Hand en telt 20 pagina’s. De special is gemaakt van extra dik papier en er staan geen advertenties in.

De special is exclusief gemaakt voor leden van De Feijenoorder. Ook onze 1908-leden ontvangen eenmalig de special en Hand in Hand (editie maart). De in totaal meer dan 17.000 Hand in Hand’s en specials vallen vrijdag 16 maart op de deurmat bij onze leden.

Nog geen lid van De Feijenoorder? Word lid en ontvang zolang de voorraad strekt het unieke bewaarnummer over de carrière van Cor van der Gijp. Voor 3 tientjes per jaar ontvang je o.a. 10x Hand in Hand en ontvang je 1x per jaar een prachtige special.


Hand in Hand, februari 2018: interviews met Jørgensen en St. Juste

Hand in Hand nummer 6 editie februari wordt vrijdag bezorgd bij leden van De Feijenoorder. In deze editie interviews met spits Jørgensen en verdediger St. Juste. Verder onder andere een fotoverslag uit Marbella, de uitwedstrijd in Utrecht, een eeuw reclame en sponsoring, een interview met sportfotograaf Hans Heus en een in memoriam (interview uit december 2005 met Reinier “Beertje” Kreijermaat). Op de cover niemand minder dan Robin van Persie!

Nicolai Jörgensen: ‘Ik hoop iets van RVP’s magie te leren’

Hand in Hand kreeg de kans om Feyenoord-topspits Nicolai Jörgensen te spreken. Een interview over zijn ontwikkeling, het naderende WK voetbal waarop hij met Denemarken gaat spelen, over zijn huidige tijd bij Feyenoord én over de vraag waar zijn toekomst ligt en wanneer die verandert.

De redacteur van Hand in Hand vroeg ook naar de afgeketste transfer naar Newcastle United: “Ik ben hartstikke gelukkig bij Feyenoord, waar ik mij zeker nog verder kan ontwikkelen. Ik ben niet teleurgesteld. Dat is de voetballerij, maar het belangrijkste is dat nu duidelijk is dat ik hier blijf. Prachtig om te zien hoe de supporters altijd achter mij blijven staan. Het voelt als mijn tweede huis. Als een transfer er in de toekomst van komt, dan zal dat het juiste moment zijn. Tot die tijd zal ik alles geven
wat ik heb voor deze club, elke wedstrijd weer.”

Jeremiah St. Juste: “‘De Kuip ontplofte helemaal. Dat was mooi om te zien en te voelen.’”

Hand in Hand interviewde Jeremiah St. Juste. Uiteraard ook over de Champions League wedstrijd Feyenoord-Napoli.

Toen jij in blessuretijd de winnende treffer binnenkopte, wat gebeurde er toen met je?
“Ja, dat was een totale ontlading! Je denkt er niet bij na wat je dan allemaal doet, dat gaat gewoon automatisch. De Kuip ontplofte helemaal. Dat was mooi om te zien en te voelen. Die goal tegen Napoli is mijn hoogtepunt tot nu toe bij Feyenoord. Mijn debuut, thuis tegen FC Twente, was ook mooi. Ik mocht een paar minuten invallen. Het is natuurlijk geweldig om in De Kuip je debuut te maken en eindelijk voor deze mooie club te kunnen spelen.”

Een eeuw reclame en sponsoring

In Hand in Hand een artikel over reclame en sponsoring door de jaren heen. Redacteur Rolph Heesakker dook in deze bijzondere manier van reclame en sponsoring en kwam onder meer een reclame met József Kiprich tegen.

Witgoedboer Gerard de Lange heeft niks met sport, maar des de meer met naamsbekendheid. Alle spelers die de Europacup winnen krijgen een wasmachine, maar dan moet er wel even op de foto gegaan worden. Foto: Piet Bouts archief

Meer lezen?

De nieuwste editie van Hand in Hand valt morgen op de mat bij leden. Het magazine is voor €4,99 verkrijgbaar bij de betere boekhandels en in de webshop van De Feijenoorder. Klik hier om naar de webshop te gaan.

Wil je voortaan ook maandelijks Hand in Hand ontvangen? Word dan lid van De Feijenoorder. Je ontvangt tien keer per seizoen magazine Hand in Hand, ondersteunt de sfeeracties en helpt de vereniging bij het behartigen van de belangen van supporters. Lid worden kan door hier te klikken.


 

Casper van Eijck weet inmiddels hoe belangrijk Feyenoord voor mensen kan zijn

Tekst: Gerrit-Jan van Heemst. Foto: Edwin Verheul-De Feijenoorder

Op kamer H-808 van het Erasmus Medisch Centrum is een veelzijdig man werkzaam. Doordeweeks gaat Prof. Dr. Casper van Eijck (60) de strijd aan met alvleesklierkanker, in het weekend zit hij als clubarts van Feyenoord in de dug-out naast de wisselspelers. Van Eijck is een man die met beide benen op de grond staat en tegelijkertijd vol ambities zit. Dat levert interessante gespreksstof op.

Toch maar gewoon met Feyenoord beginnen. Wat vindt u van het verloop van het huidige seizoen?

“Het is een jaar van uitersten, zou ik willen zeggen. De ene keer is het heel goed, de andere keer klopt er wat minder van. Feyenoord heeft echt wel aardige wedstrijden gespeeld dit seizoen, maar een paar keer was het gewoon ondermaats. Van Manchester City thuis mag je verliezen, maar tegen NAC was het ronduit teleurstellend. Het is duidelijk een ander seizoen dan het vorige.”

Hoe verklaart u die grilligheid?

“Ik weet niet precies waardoor het komt. Wel is duidelijk dat we flink pech gehad hebben met blessures. We hebben lange tijd heel belangrijke spelers moeten missen en dat heeft ons opgebroken. Het waren stuk voor stuk heel ongelukkige blessures waar wij als medische staf niet veel aan konden doen. Ze waren goed te verklaren en wij voelen ons daar niet schuldig over.”

In de media werd er wel veel over de blessures geschreven.

“Is dat zo? Nou, dat is dan langs me heengegaan. Het maakt me ook niet zoveel uit, want ik weet hoe wij bij Feyenoord werken. Vorig jaar werd de medische staf opgehemeld omdat we in de laatste twintig minuten vaak wedstrijden wonnen. En dan zouden diezelfde mensen er opeens niets meer van kunnen?”

U bent sinds 2009 werkzaam voor Feyenoord als clubarts. Hoe bevalt het u in De Kuip, nadat u jaren voor Sparta werkzaam bent geweest?

“Ik voel me inmiddels een echte Feyenoorder. Ik kom graag op de club en ben met de mensen die er werken vergroeid geraakt. Ik kwam bij Feyenoord terecht in de periode dat Leo Beenhakker technisch directeur was en Mario Been de trainer. Vlak voordat ik naar Feyenoord vertrok, had ik Beenhakker aan zijn lies geopereerd. De operatie was geslaagd maar met Sparta wonnen we kort daarvoor bij Feyenoord met 1-2. “Bedankt voor de operatie, maar heb je ook wat aan de uitslag van de wedstrijd kunnen doen?”, vroeg Beenhakker toen. In een sfeer waar zulke humor heerst, voel ik me goed thuis. Feyenoord is een geweldige club.”

Wat is precies uw rol als clubarts in De Kuip?

“Ik ondersteun de medische staf van Feyenoord die in mijn ogen heel goed functioneert. Ik ben niet full-time op de club aanwezig, maar ben er enkele keren door de week en op wedstrijddagen altijd bij. Daarnaast ben ik continue bereikbaar voor spelers en technische staf. Dat hoort zo, vind ik. Clubarts van Feyenoord is een taak die je er niet even bij doet. Het is een prachtige functie die ik met veel plezier vervul. Ik heb hier in het ziekenhuis de mogelijkheid om Feyenoord te helpen waar ik kan. We hebben in mijn ogen een prima samenwerking.”

Wat doet u dan precies als aanspreekpunt?

“Ik heb vooral een faciliterende rol. Wanneer een speler geblesseerd is bijvoorbeeld, coördineer ik de diagnostiek en de behandeling van de blessure. Zo zijn er nog veel voorbeelden te bedenken van kleine hand- en spandiensten die ik verricht. Ik word ook veel geholpen door collega-artsen die een warm hart voor Feyenoord hebben. Het Erasmus MC is een Rotterdams ziekenhuis met veel personeel, dat allemaal wil dat een Feyenoord-speler zo snel mogelijk herstelt.”

Leeft u fanatiek mee in de dug-out? Bent u zenuwachtig als Feyenoord moet spelen?

“Nee, nooit geweest eigenlijk. Ik heb gewoon niet veel last van nervositeit. En ik heb ook afgeleerd om enorm uitbundig te zijn als we een doelpunt maken. Dat deed ik in het verleden wel, maar dan gebeurde het soms dat we de wedstrijd alsnog verloren. Op zulke momenten voelde ik me zo lullig, ik voelde me dan zo’n ontzettende loser. Ik heb daarom besloten om de wedstrijd op m’n gemakje te volgen en niet de dug-out uit te vliegen bij een doelpunt. Die manier bevalt heel goed.”

Uw werkt als medisch specialist dan. U bent in Nederland een autoriteit op het gebied van alvleesklierkanker en wil mensen met die ziekte aan een langere levensduur helpen. Kunt u wat vertellen over dat proces?

“Alvleesklierkanker wordt in de medische wereld ook wel een sluipmoordenaar genoemd. Mensen bij wie deze diagnose wordt vastgesteld, hebben doorgaans nog maar drie tot zes maanden te leven. Ongelofelijk kort natuurlijk en wij doen er hier alles aan om die periode te verlengen. We doen veel onderzoek en hebben hoop dat een nieuwe methode echt wat kan bijdragen aan de verlenging van de levensduur en het liefst natuurlijk genezing bewerkstelligt. Eenvoudig gesteld: virussen moeten helpen de slechte cellen uit het lichaam op te ruimen. We zijn volop bezig de mogelijkheden te onderzoeken.”

U doet dus bijzonder dienend en nuttig werk. Krijgt u veel waardering van patiënten die u behandelt?

“Ik doe dit werk al een hele tijd en heb prachtige reacties mogen ontvangen die me echt hebben geraakt. Als begeleider van iemand met kanker ben je natuurlijk meer dan alleen de arts. Je slaat met iemand een weg in en voelt je erg betrokken bij het leed van de patiënt en zijn naasten. Ik voel me in ieder geval erg verbonden met die mensen en wil echt een steun voor ze zijn. Een jaar langer leven kan heel veel betekenen voor mensen, is mijn ervaring. Ik heb dat afgelopen voorjaar nog meegemaakt, toen Feyenoord kampioen werd.”

Wat bedoelt u?

“In dit ziekenhuis liggen veel mensen die Feyenoord-fan zijn en fanatiek met de club meeleven. In periode van ziekte is een wedstrijd van hun favoriete club echt een moment waarnaar ze flink kunnen uitkijken. Als Feyenoord dan na bijna twintig jaar weer eens kampioen kan worden, doet dat zulke mensen heel veel. Sommige patiënten hebben letterlijk tegen me gezegd, dat ze rustig konden doodgaan als ze de titel nog zouden meemaken. En voor mij als arts is het prachtig om je dan maximaal in te spannen om die wens uit te laten komen.”

Vindt u het niet wat ver gaan, dat rustig doodgaan afhangt van de resultaten van een voetbalclub?

“Ik kan alleen zeggen dat het heel veel indruk op me heeft gemaakt. Het zijn nu eenmaal de feiten, dat Feyenoord geweldig veel kan losmaken bij mensen. Ik heb ook oud-speler Henk Schouten onder behandeling en ook hij had de wens om de titel nog mee te maken. “Ik ga ervoor zorgen dat dat gebeurt”, heb ik hem toen gezegd. Henk heeft het allemaal meegekregen en is ook nu nog in behoorlijk goede conditie. Ik vind het prachtig om te zien dat het goed met hem gaat.”

Als u de medische wereld met de voetbalwereld vergelijkt, ziet u dan vooral overeenkomsten of verschillen?

 “In het ziekenhuis probeer je op een menselijke manier met je patiënten om te gaan, terwijl de voetbalwereld als keihard te boek staat. Maar in de loop der jaren heb ik bij veel voetballers ook heel menselijke kanten ontdekt. Voetballers zijn niet allemaal egoïstisch en hard, maar hebben ook zo hun problemen. Als bijvoorbeeld hun vrouw zwanger is, bellen ze me geregeld op om advies te vragen. Met sommige voetballers houd ik ook nog contact nadat ze bij Feyenoord zijn vertrokken. Dani Fernández bijvoorbeeld, een fijne jongen met wie ik goed kon opschieten, omdat ik ook goed Spaans spreek. Ook met iemand als Eric Botteghin heb ik, mede vanwege de taal, een goede verstandhouding.”

Gebeuren er ook wel eens grappige dingen in het leven van een clubarts? Heeft u een fijne anekdote voor ons?

“Voor Terence Kongolo zijn we vorig seizoen een tijd bezig geweest om een gebit te maken. Hij had problemen met zijn tanden en we wilden hem daarbij helpen. Het was best een klus om dat gebit te maken en Terence was al naar Monaco vertrokken, toen we het af hadden. Tja, daar zaten wij toen in De Kuip met dat gebit. Het was net niet op tijd afgekomen. Er zat niets anders op dan het gebit dan maar met de post naar Frankrijk op te sturen. Als zulke dingen gebeuren, kan ik daar wel om grinniken.”

U staat positief in het leven, wilt u zeggen?

“Ik denk zeker positief en probeer zoveel mogelijk vooruit te kijken. Wat heeft het nou voor zin om steeds maar in het verleden te blijven hangen? Bij Sparta hebben ze er een handje van om altijd maar weer terug te blijven kijken en die titel van 1956 te bejubelen. Man, hoe lang is dat wel niet geleden? Leef toch wat meer in het nu, denk ik dan. Doe wat aan de magere resultaten van dit seizoen.”

Onlangs werd u verkozen tot Rotterdammer van het jaar 2017. Wat heeft die onderscheiding met u gedaan?

“Ik ben er natuurlijk ontzettend trots op. Het betekent dat je een positieve bijdrage aan de maatschappij hebt geleverd. Kijk, hier heb ik de oorkonde. Er staat een heel verhaal op, prachtig. De mooiste zin vind ik nog wel dat ik me dienstbaar heb opgesteld naar mijn patiënten. Dat is toch waar het in het werk van een arts om gaat?”

Het gemiddelde salaris van een beroepsvoetballer in Nederland ligt momenteel op 266.000 euro. U moet het als vooraanstaand onderzoeker en levensduur verlengende en levensreddende arts met ruim een ton minder doen.

(kijkt vragend op) “Ja, en?”

Het is toch heel onredelijk dat een back van FC Groningen beter wordt betaald dan u? Daar heeft een mens toch last van?

(tikt met zijn vinger op de tafel en haalt de schouders op) “Weet je, ik kan er niet mee zitten. Echt niet. Ik heb die vraag wel vaker gehad, maar zou niet weten waarom ik me eraan zou moeten ergeren. Ik heb een prima baan en kijk verder vooral naar wat ik zelf nodig heb. Nou, als je het op die manier bekijkt, heb ik echt niks te klagen hoor. Ik heb een leuke Vespa, waarmee ik naar mijn werk en De Kuip kan rijden. Ik kan mijn pianolessen betalen, dat is een activiteit waar ik heel veel plezier in heb. En ik kan af en toe op vakantie en uit eten met mijn vrouw – ook heel leuk om te doen. Wat zou ik verder nou nog moeten, denk ik dan? Waarom zou ik dan ontevreden moeten zijn?”

Kijkt u uit naar de datum 21 maart, wanneer Feyenoord in De Kuip een benefietwedstrijd speelt voor uw stichting ‘Support Casper?’

“Die dag staat met stip in mijn agenda genoteerd. Ik ben heel trots en ook dankbaar dat Feyenoord dat voor mijn stichting wil doen. De tegenstander is nog onbekend, maar ik hoop echt dat de fans massaal naar het stadion zullen komen. Om alvleesklierkanker goed te bestrijden, is er nu eenmaal veel geld nodig. Daarom was het ook zo fantastisch dat Excelsior een jaar lang met mijn stichting op de borst heeft gespeeld. Er is al drie miljoen euro met ‘Support Casper’ opgehaald en daar kunnen we heel goede dingen mee doen. Elke euro die er bovenop komt. is mooi en wordt goed besteed.”

Tenslotte, hoe lang gaat u nog door als clubarts van Feyenoord? En hoe lang zult u nog in dit ziekenhuis werkzaam zijn?

“Een exacte tijd heb ik niet in mijn hoofd, maar sowieso nog een paar jaar. Ik heb in beide jobs nog heel veel lol en zou niet weten waarom ik er eerder al mee zou moeten stoppen. Maar ook ik heb niet het eeuwige leven en heb wel al in mijn hoofd, hoe ik bij Feyenoord zaken goed kan overdragen in de toekomst. Dat is belangrijk, goed overdragen. En ik weet gelukkig dat de club een heel goede arts zal krijgen. Tijs Duivenvoorden werkt nu al bij de Academy en is een veelbelovend orthopeed. Daar hebben ze echt een goeie aan in De Kuip.”


Het interview met Prof. Dr. Casper van Eijck stond in supportersmagazine Hand in Hand van januari 2018. Leden van De Feijenoorder incl. Hand in Hand abonnement ontvangen het magazine automatisch 10x per jaar. Wil je Hand in Hand ook ontvangen maar ben je nog geen lid? Word dan nu lid van De Feijenoorder door hier te klikken.

De kaartverkoop voor de Benefietwedstrijd tussen Feyenoord Rotterdam en ADO Den Haag voor #SupportCasper is van start gegaan! Kaarten voor de Benefietwedstrijd kosten € 12,50 per stuk en zijn te koop via de Online Ticketshop van Feyenoord. Per persoon kan een onbeperkt aantal kaarten worden gekocht; seizoenskaarten zijn niet geldig bij de Benefietwedstrijd. Voor kaarten: http://srln.io/0p3sb


 

Beertje blikt terug

In december 2005 interviewde Dave Geensen voor Hand in Hand de gisteren overleden oud- Feyenoorder Reinier -Beertje- Kreijermaat. Lees hier het interview terug van de voormalig middenvelder die met Feyenoord de eerste Europese successen meemaakte. Kreijermaat is 82 jaar geworden.

Tekst: Dave Geensen, Foto’s: Dave Geensen en Piet Bouts archief-De Feijenoorder

In 1959 kwam Reinier Kreijermaat voor 80.000 gulden over van Elinkwijk. Als ventje van vijftien maakte hij daar naam als midvoor. Feyenoords koningstrio Cor van der Gijp, Henk Schouten en Coen Moulijn konden nu naar hartelust gaan aanvallen en hoefden zich geen zorgen te maken over wat er achter hen gebeurde. Samen met Jan Klaassens  zorgde Beertje ervoor dat het middenveld week in week uit van Feyenoord was. Beertje spreekt over Coentje, de Waterman en de Grote Beer, logeren bij Gerard Meijer, de kracht van een vriendenteam en het Feyenoord van vandaag.

De ouderen onder ons weten het, maar voor de jongere generatie: Waar komt uw bijnaam vandaan?

De manier van bewegen over het veld en voetballen deed Bert Corporaal van Het Vrije Volk aan een beertje denken. Ik sjouwde en schoffelde er naar hartelust op los. We moesten destijds met z’n tweeën(met Jan Klaassens) het middenveld bespelen, Jan speelde iets meer verdedigend. En de tussenschakel was Rinus Bennaars. Bij Elinkwijk stond ik voorin en ik scoorde nog wel ’s mede, doordat ik een aardige trap in beide benen had. Bij Feyenoord  trok ik daarom als het kon veel met de aanvallen mee naar voren. We hadden een geweldige aanvalslinie met linkerflank Moulijn en Schouten(later Moulijn/Bouwmeester), daarnaast van der Gijp en Bergholtz. Ik had de kracht en het uithoudingsvermogen om mee te verdedigen en telkens weer mee op te komen. Soms tot frustratie van aanvoerder Kerkum die dan weer een mannetje miste in de verdediging. Dat noemden ze destijds berewerk, haha.

Ziet u dat soort ‘beren’ tegenwoordig nog?

Het klinkt misschien raar, maar ik zie Dirk Kuijt op eenzelfde manier spelen. Weliswaar staat hij op een andere positie, maar zijn manier van lopen en bewegen lijkt erg op hoe ik me voortbewoog over het gras. Ik denk dat Kuijt naarmate hij ouder wordt zich prettiger zal voelen als hij weg is uit die spitspositie en zich meer naar het middenveld laat zakken. Met de arbeid die hij levert komt hij misschien nog wel beter tot z’n recht op het middenveld.

Heeft u zelf positioneel veel door het elftal gezworven?

Ik heb zo’n beetje wel op alle plaatsen gespeeld tijdens mijn opleiding. Ik had altijd zoveel plezier in het voetbal, de plaats waar ik dan speelde interesseerde me eigenlijk niet zo veel. Bij Elinkwijk heb ik als linksbuiten gespeeld en zelfs vier eredivisie wedstrijden gekeept. Piet Kraak was in die jaren een geweldenaar bij Elinkwijk. In een wedstrijd tegen Ajax raakt hij na acht minuten al geblesseerd en toen moest ik onder de lat. Want onze reservekeeper die kon er eigenlijk niets van. Die Kraak heeft nog wel ’s gezegd:”Rein, waarom word jij geen keeper?” Ik vond het niet erg om te doen, maar ik wilde constant bij het spel betrokken zijn en niet heel de tijd afwachten. 90 Minuten niks doen en dan in de 91e minuut nog ’s naar de bovenhoek, nee daar had ik het geduld niet voor.

In ’59 kocht Feyenoord u van Elinkwijk.

In die tijd mochten er tijdens een Europacup wedstrijd geen keepers gewisseld worden. Toen ging het verhaal dat Feyenoord mij gekocht had omdat ik ook goed kon keepen. Als er iets zou gebeuren met Eddy Pieters Graafland, dan zou ik onder de lat moeten. Om uit te proberen hoe dat zou gaan kwam dat er ook van tijdens een vriendschappelijke wedstrijd. Ik kreeg toen zelfs keeperstraining van trainer Fuchs. Terwijl mijn ploegmaatjes al lang naar huis waren werd ik nog afgebeuld op het trainingsveld. Mezelf afmatten vond ik heerlijk. Ik liep graag een uurtje voor de training, sprinten, lopen en weer sprinten. Of ik zette wat hordes neer en dat parcours pakte ik dan een keer of twintig tot ik niet meer kon en dan nog vijf keer. En dat in een tijd dat iedereen nog veertig uur er bij werkte, want we waren nog geen fullprofs.
Voor topwedstrijden gingen we in trainingskamp. En dat vond ik heerlijk, ik kon me dan helemaal op het voetbal concentreren. Waardoor ik altijd superfit die wedstrijden inging, dat waren echt mijn wedstrijden. Ik weet nog dat we voor die wedstrijd tegen Reims in Frankrijk, uit het trainingskamp kwamen en we waren zo sterk. Die wedstrijd konden we onmogelijk verliezen. En die wonnen we dan ook met 1-0, ik maakte de enige goal. Moulijn was toen vlak voor de wedstrijd naar huis gegaan omdat z’n vrouw aan het bevallen was en dat ging niet helemaal soepel.

Daarop volgde de historische wedstrijd tegen Benfica…

Het Vrije Volk had twee boten gecharterd waarmee honderden mensen naar Portugal zouden varen om die wedstrijd te zien. De Waterman en de Grote Beer, die namen zijn beroemd. Tja, toen moesten we zo nodig naar die boten gaan kijken. Het was echt een schitterend gezicht, we stonden met dikke tranen te kijken naar al die mensen. Maar toen we in de kleedkamer vlak voor die wedstrijd zaten waren we op van de zenuwen en konden alleen nog maar aan al die supporters denken. In plaats dat we aan de Portugese ster Eusebio dachten waren we bezig met die boten, dat heeft ons misschien wel opgebroken destijds. Dat was geen goede voorbereiding. Eusebio was geweldig en de rest van die ploeg ook, dat moet ook gezegd worden.

Tegen Tottenham Hotspur maakte u ooit een wonderdoelpunt, een poeier van vijfentwintig meter.

In de tweede ronde van de Europa Cup 1 was dat. Rinus Bennaars gaf de voorzet, ik nam hem aan en schoot hem keihard achter die Engelse keeper. Later schreven kranten nog wel ’s over me dat ik m’n Tottenham-vorm weer had. Die goal heeft me kennelijk toch nog een tijdje achtervolgt. Hoewel ik in de eredivisie toch ook nog wel eens een aardig doelpunt maakte.

Wat was uw beste wedstrijd bij Feyenoord?

Dat was tegen het een Russisch sterrenelftal uit Moskou, allemaal internationals. Onder andere keepte de legendarische Lev Yashin daar toen. Toen lukte alles, de bal aan een touwtje. Ik kreeg na de wedstrijd een staande ovatie, ik had het eerst niet door dat het voor mij was. Toen kon de toenmalige bondscoach ook niet meer om me heen.

Foto’s van na de wedstrijd tegen Stade Reims. De spelers vieren de winst in de kleedkamer.


 

Hand in Hand, januari 2018: interviews met Casper van Eijck en Gerard Cox

Hand in Hand nummer 5 editie januari wordt morgen en maandag bezorgd bij leden van De Feijenoorder. In deze editie interviews met Casper van Eijck en Gerard Cox. Verder onder andere een fotoverslag uit Manchester, op de bank met John en Petra Nieuwkoop, een terugblik op de Meet & Greet met Jens Toornstra, een interview met sportfotograaf Klaas Jan van der Weij en de achtergronden van het nieuwe trainingscomplex. Een extra dik nummer want de vragen en antwoorden van Professor Feyenoord zijn toegevoegd.

Casper van Eijck: “Feyenoord is een geweldige club”

In de januari editie een interview met de clubarts van Feyenoord. Doordeweeks gaat Prof. dr. Casper van Eijck (60) de strijd aan met alvleesklierkanker, in het weekend zit hij als clubarts van Feyenoord in de dug-out naast de wisselspelers. Casper van Eijck over wat Feyenoord doet met zijn patiënten: “Als Feyenoord dan na bijna twintig jaar weer eens kampioen kan worden, doet dat zulke mensen heel veel. Sommige patiënten hebben letterlijk tegen me gezegd, dat ze rustig konden doodgaan als ze de titel nog zouden meemaken. En voor mij als arts is het prachtig om me dan maximaal in te spannen om die wens uit te laten komen.

Gerard Cox: “Liever naar Varkenoord”

Gerard Cox vertelt in Hand in Hand over zijn reis naar Milaan in 1970, zijn beste speler ooit in het rood-witte shirt en waarom hij liever naar Varkenoord gaat i.p.v. naar het stadion. Gerard heeft zelf ook ooit op de heilige grasmat gevoetbald. Zie hieronder een foto met onder andere Lee Towers en Eddy Pieters Graafland.

Nieuwe trainingscomplex: ‘Beneden het lichaam, boven de geest’

Bas van Noortwijk en Alain Kooiman hebben beiden een voetbalachtergrond. Bas als keeper in het betaald voetbal en nu als teammanager bij Feyenoord, Alain heeft de jeugdopleiding van Feyenoord doorlopen en heeft zelfs nog in het eerste gedebuteerd tegen FC Barcelona in Camp Nou. Beide voetbaldieren zijn nu intensief betrokken bij de realisatie van het nieuwe trainingscomplex van het eerste elftal van Feyenoord aan de Olympiaweg in Rotterdam-zuid. Aan Hand in Hand leggen ze uit wat daar allemaal bij komt kijken.

Meer lezen?

De nieuwste editie van Hand in Hand valt morgen en maandag op de mat bij leden. Het magazine is voor €4,99 verkrijgbaar bij de betere boekhandels en in de webshop van De Feijenoorder. Klik hier om naar de webshop te gaan.

Wil je voortaan ook maandelijks Hand in Hand ontvangen? Word dan lid van De Feijenoorder. Je ontvangt tien keer per seizoen magazine Hand in Hand, ondersteunt de sfeeracties en helpt de vereniging bij het behartigen van de belangen van supporters. Lid worden kan door hier te klikken.


 

Op de bank met………?

Hand in Hand ging op bezoek bij de ouders van deze huidige Feyenoord-verdediger en haalde een foto uit het familiealbum. Welke Feyenoorder zie je hier in RBC shirt (vol modder door zijn fanatieke spel) spelen tegen Feyenoord?

Leuk detail: na het faillissement van RBC ging hij voor Feyenoord spelen, waar zijn teamgenoten hem herkenden als dat ‘irritante ventje van RBC’.

Het verhaal op de bank met…… staat in de Hand in Hand van januari. Leden van De Feijenoorder incl. Hand in Hand abonnement ontvangen het magazine automatisch 10x per jaar. Wil je de Hand in Hand ook ontvangen en de sfeeracties steunen maar ben je nog geen lid? Word dan nu lid van De Feijenoorder door hier te klikken.


 

Interview met Lilian Marijnissen van de SP

‘De vergaderingen gaan eerst over Feyenoord’

Op de maandag na de kampioenswedstrijd kwam SP-kamerlid Lilian Marijnissen direct van de Coolsingel in Feyenoordshirt naar het Binnenhof in Den Haag. Moet kunnen. Fractievoorzitter Emile Roemer is immers ook Feyenoordsupporter en ze had een week eerder nota bene kaarten voor hem geregeld voor de schermen in de Kuip.

“Ja, nu weten we het wel”, of iets in die strekking moeten de mensen op vak O tegen Lilian Marijnissen gezegd hebben. Het kersverse Tweede Kamerlid voor de SP én Feyenoordsupporter maakte op 14 mei 2017 de langste negentig minuten van haar leven mee. “Vanaf het moment dat Dirk scoorde in die eerste minuut, ben ik alleen nog maar met de klok bezig geweest. Nog tachtig minuten, oh god oh god, nog 70 minuten”, herhaalt Lilian haar gedrag van de kampioenszondag.

Mark Rutte

Inmiddels is de kampioenswedstrijd vier dagen geleden, de Coolsingel drie dagen geleden en zitten we in haar kamer in de SP vleugel van het Binnenhof. “Ik ben net verhuisd naar deze kamer”, verontschuldigd ze zich, doelend op de nog wat onaangeklede kantoorruimte. Het deert niet, want het belangrijkste item is aanwezig: haar Feyenoordsjaal. “Die moet altijd mee”, zegt de dochter van Jan Marijnissen. Het bewijs van haar trouwe supporterschap hangt om de tv, die recht voor haar bureau staat. “Hierop kijken we altijd de debatten, want je kunt niet altijd overal bij zijn. Dat levert trouwens leuke plaatjes op. Moet je kijken.” Snel swypet Lilian door de foto’s op haar telefoon en haalt een foto tevoorschijn van Mark Rutte op het tv-scherm, omhult door Lilians Feyenoordsjaal. “Mooie beelden toch?”

En als we dan toch bezig zijn: een foto van Emile Roemer en twee SP-fractiemedewerkers op het voorplein van de Kuip. “Op de dag van de schermen. Het was me gelukt om een paar extra kaarten te regelen, dus ze waren heel blij. Alleen de uitslag was wat minder.”

Frommelwedstrijden

Die uitslag kwam voor Lilian niet helemaal onverwacht. “Ik was er echt niet zo zeker van dat we het 7 mei zouden redden. Het is des Feyenoords om het precies dan te laten liggen. We hebben dit seizoen wel meer frommel uitwedstrijden gehad op kunstgras. Tel daar nog eens de druk op de spelers bij op. Ik was er goed ziek van, maar vond tegelijkertijd ook niet dat we onze koppies moesten laten hangen. Kom op, niet zeiken, we hadden nog een kans.”

Tien jaar heeft ze haar seizoenkaart inmiddels. Als twintiger begon ze met een halve seizoenkaart – “Of zo’n 11-wedstrijdenkaart, ik weet het niet meer precies.” Verhuisde naar vak D – “Waarom weet ik eigenlijk ook niet”. En inmiddels is de verlenging voor een derde seizoen op Vak O een feit – “Dichter bij de sfeer van vak X en alles er omheen, maar wel een vak waar van alles door elkaar zit.”

Feyenoord-AZ was haar eerste wedstrijd. 2-2 werd het. Het moet zo’n elf jaar geleden geweest zijn, op vak Y. Van het een kwam het ander: meer losse wedstrijden en uiteindelijk die seizoenkaart.

‘Ik zit in de Kuip. Mijn ouders zitten bij mij thuis op de bank, want ik heb Fox.’

Lilians verhaal is niet het standaard ‘aan de hand van mijn vader naar de Kuip’-verhaal. “Ik kom wel uit een echt Feyenoordnest. Mijn ouders gingen regelmatig naar de Kuip voor ik er was, maar mijn vader is twintig jaar niet geweest door een vervelend incident. Het was Feyenoord-ADO. Hij reed met een vriend samen van de parkeerplaats voor de Kuip af, daar mocht je toen je auto nog neerzetten als supporter, toen hij werd aangevallen door een groep Feyenoorders met honkbalknuppels. Zijn auto werd compleet kapot geslagen en hij had er geen verklaring voor. Het enige wat we later konden bedenken is dat mijn speelgoedtrein, ik was toen drie, nog op de achterbank lag. Die was geel en groen. Dat heeft echt impact op hem gehad.”

Maar toen dochterlief het echte werk eens wilde meemaken, wilde hij wel weer met haar mee. “Nu gaat hij af en toe met me mee naar een wedstrijd, maar meestal kijkt hij samen met mijn moeder op de bank. Bij mij thuis wel te verstaan. Ze willen niet betalen voor wedstrijden, een beetje van de oude stempel, maar gaan wel bij mij kijken, want ik heb wel Fox. Dus zet ik ’s ochtends koffie voor ze klaar en vertrek naar de Kuip voor zij er zijn. Zondag heb ik trouwens het hele huis voor ze versierd met al mijn Feyenoordsjaals.”

‘Alles in het belang voor het team. Geen individuele hobby’s. Daar houd ik van.’

Zelf zat de dus in de Kuip. Met haar vorige vriend. De liefde tussen hen mag dan verdwenen zijn, de gezamenlijke liefde voor Feyenoord niet. Dus zat ze naast hem, en al die andere zenuwachtige Feyenoorders de minuten weg te kijken op de klok. Met meer vertrouwen dan de week ervoor. “Dat we kampioen zijn geworden, heeft te maken met een combinatie van dingen. Je hebt een speler als Kuyt nodig die zonder schroom zegt dat hij voor het kampioenschap gaat, ook al lacht iedereen hem uit. En Gio heeft ontzettend gebouwd aan dit team. Het afgelopen seizoen hebben we nauwelijks gezeik gehad, terwijl toch veel spelers genoegen moesten nemen met een plekje op de bank. Alles in het belang voor het team. Geen individuele hobby’s. Daar houd ik van.”

Terwijl Feyenoorders juichten om de terugkeer van de schaal naar Rotterdam, stond tientallen kilometers verderop informateur Edith Schippers klaar om te vertellen dat de formatiegesprekken waren mislukt. ‘O ja’, moet menig Feyenoordsupporter gedacht hebben, ‘We hadden ook nog geen kabinet’. Voor zover het nieuws überhaupt de 150.000 man op en rond de Coolsingel bereikte.

‘Na de huldiging weer aan het werk gegaan. In Feyenoordshirt natuurlijk.’

Ook Lilian stond tussen de menigte. “Iets te laat, dus ik kon er niet meer bij op de Coolsingel, maar op de Binnenrotte was het ook goed.” Was er dan geen paniek of spoedoverleg over nieuwe formaties? “Nee hoor. Maandag is geen kamerdag, dus ik mocht wel even wegblijven en ik ben na de huldiging weer aan het werk gegaan. In Feyenoordshirt natuurlijk.”
Moet kunnen op de SP-fractie. Fractievoorzitter Emile Roemer heeft het nooit onder stoelen of banken gestoken Feyenoordaanhanger te zijn. Tweede Kamerlid voor de SP Peter Kwint bleef als Feyenoordsupporter met Amsterdam als woonplaats ook niet onopgemerkt bij de media. “In vergaderingen wordt dus eerst even over Feyenoord gepraat voor we over gaan tot de orde van de dag. Dan sputteren een paar Ajacieden wel tegen. ‘Als wij volgende week Europees kampioen zijn, gaan we het daar ook over hebben.” Lilian laat even een schamper lachje horen. “Echt niet.”

Schor

Haar telefoon licht op: een appje, over een paar minuten moet ze weer naar de Kamer. Er moet gestemd worden. Zo jammer dat ze niet wat langer over dit onderwerp kan doorpraten. “Dat stemmen was de dag na de huldiging ook nog grappig. We hadden een hoofdelijke stemming. Dan moet je dus door de kamer schreeuwen of je voor of tegen bent. Er werd al gewaarschuwd dat we de griffier in de gaten moesten houden omdat hij de dag ervoor op de Coolsingel had gefeest. Vervolgens kwam Peter Kwint aan de beurt, met nog net genoeg schor stemgeluid om te laten weten dat hij tegen was.”

Schorre stem, verbrande Coolsingelkop, een onverwoestbare glimlach en vermoeidheid. Het zijn allemaal verschijnselen van de kampioenskoorts. Lilian heeft vooral dat laatste symptoom. Zondag feest in de Kuip, maandag naar de Coolsingel, werken en door naar Pauw in Amsterdam. “Leuk om juist dáár over Feyenoord te praten.”

‘Je krijgt niets cadeau, dat weten we bij Feyenoord en bij de SP.’

Het dagelijks leven is inmiddels weer voorzichtig begonnen. Het aantal tweets over werk begint het aantal tweets over Feyenoord in te halen in Lilians account. “Echt waar, is het echt zo erg?”, reageert Lilian als de redacteur van Hand in Hand haar vertelt dat ze sinds zondag net zoveel over Feyenoord tweette als over politieke zaken.

De twee lopen nu eenmaal door elkaar heen in haar leven. Iedereen weet dat ze Feyenoordsupporter is. “Dat ga ik toch niet verbergen? Dat kan ik niet eens. Op Vak O zit een VVD’er naast me die het altijd weer leuk vindt dat wij als SP’er en VVD’er samen voetbal kijken. Sport is sport, politiek is politiek. Je moet van sport geen politiek maken. Daar zit niemand op te wachten.”

Ze gaat even verzitten om met een knipoog te vervolgen: “Dat gezegd hebbende… Feyenoord past natuurlijk wel bij de SP. We zijn een volkspartij, Feyenoord is een volksclub. We zijn er allebei niet voor de elitaire bobo’s. Je krijgt niets cadeau, dat weten we allebei. Sterker door strijd. En loyaliteit! Ik zit me echt op te vreten als je op Studio Sport stadions ziet die leeglopen als er even minder goed wordt gepresteerd. Ik kan me het seizoen met Mario Been nog herinneren, dat we in het linker rijtje eindigden en zelfs vreesden voor degradatievoetbal. En toch ga je om de week weer die kant op. Die Kuip zit altijd vol.”

Lilian Marijnissen (31)
– Lid van de Tweede Kamer voor de SP sinds maart 2017
– Dochter van voormalig SP-lijstrekker Jan Marijnissen
– Seizoenkaarthouder Feyenoord sinds 2006 (“Waarschijnlijk. Ik kan mijn oude seizoenkaarten niet meer terugvinden.”)

Speler van het jaar: Dirk Kuyt
Doelpunt van het jaar: de 1-0 na 40 seconden in de kampioenswedstrijd tegen Heracles.


In de Hand in Hand van januari een interview met Klaas Jan van der Weij

Vandaag interviewde Hand in Hand redacteur Frans Reichardt sportfotograaf Klaas Jan van der Weij (de Volkskrant). Vorige maand verscheen het boek SPORTRET met een overzicht van zijn oeuvre. De eerste druk was binnen enkele weken uitverkocht.

Het interview met Klaas Jan verschijnt in het eerste nummer van Hand in Hand in 2018. Klaas Jan zegt onder meer “De Kuip loopt over van woeste liefde voor die club”.

Geen lid maar wil je ook Hand in Hand ontvangen? Klik hier en word lid!