Geen producten in de winkelwagen.
Viering Feyenoord 110 jaar
Op donderdag 19 juli klokslag 00:00 uur hebben honderden Feijenoorders stilgestaan bij het 110-jarig bestaan van Feyenoord!
Er stond een lange rij van Feijenoorders van het Afrikaanderplein waar het allemaal begon tot aan de mythische Kuip waar zoveel successen zijn behaald en hopelijk nog gaan volgen. De Feijenoorders ontstaken een lange rij van fakkels waardoor er een bijna 3 km rooie gloed door Rotterdam te zien was. Uniek en dit laat meer zien hoe groot Feyenoord is!
Een prachtig eerbetoon aan de club!
De Feijenoorder en FRFC1908 bedankt alle Feijenoorders bedanken voor hun hulp en aanwezigheid.
Feijenoorder. Dat ben ik. Dat ben jij. Feijenoorders, dat zijn wij!
Er gaan in totaal 125 bussen vertrekken richting Rotterdam. Wat een organisatie. Er zijn er maar zeer weinig die niet in het AZ rood lopen. Maar dat mag de pret niet drukken. Bus 67, Vak E dat is de missie van vandaag.
Eindelijk begint de wedstrijd. Veel gemopper van de AZ fans over de gele kaarten en je ziet de moed in de schoenen zakken na de 0-1 van Jørgensen. Het gemekker over de scheids en gescheld op onze mooie club houdt niet meer op nadat van Persie voor 0-2 zorgt. Na de 0-3 en het affluiten van de scheids loopt het hele vak leeg. Dit conform instructie: als AZ wint vertrekt de bus na de huldiging. Als AZ verliest vertrekt de bus 20 minuten na het laatste fluitsignaal. Dus ik ben in stilte dolblij en moet de huldiging missen. In 92, 94 en 95 was ik er ook bij en vond dat altijd een fantastisch moment. Nu gaan we de tribunes af. Gelukkig zijn er nog evenementenmuntjes over en besluiten we bier te gaan drinken. Die van mij smaakt het lekkerst. De wandeling terug naar de bus is heerlijk. Mooi weer, lekkere overwinning en heerlijk om als Feyenoorder te mogen luisteren naar alle verhalen over de oorzaken van de AZ nederlaag.
Volgepakt met tassen vol met de gescoorde buit van het winkelen was het tijd geworden om weer richting het voetbalmuseum te gaan voor de gezamenlijke mars richting het stadion. Helaas begon het juist te regenen dus het beloofde een koude en natte wandeling te gaan worden. Bij het naderen van het vertrekpunt was ik de kou en de regen al snel vergeten. Wat een sfeer en geweldige vibe was daar voelbaar. Feyenoordsupporters ontspannen met agenten op de foto, gezellig een praatje met Engelse supporters, alles was mogelijk en geen moment was er sprake van een gespannen laat staan grimmige sfeer welke je vaak tegenkomt tijdens uit-wedstrijden. De tocht kon beginnen. De politie zorgde voor de begeleiding. Al het verkeer werd stilgelegd zodat wij midden op straat massaal zingend en feestend richting het stadion konden lopen. Onderweg veel mensen op straat die stonden te kijken maar ook veel mensen voor de ramen. Het leek alsof wij een attractie waren maar ook tijdens de mars is er (voor zover ik heb kunnen waarnemen) geen moment van spanning geweest tussen ons, de politie en de omstanders. Wat een geweldige sfeer en ervaring. Met continu kippenvel hebben we deelgenomen. Ondanks de drukte en hectiek was het geen probleem dat ik zittend in de scootmobiel mij tussen alle hossende en zingende supporters bevond. Zoals eigenlijk altijd zorgen mijn mede-supporters goed voor mij en werd er goed opgelet dat ik niet te erg in het gedrang zou komen. Ook werd er geregeld glas op straat weg geschopt door de supporters voor mij zodat ik geen lekke band zou rijden.
We hadden perfect zicht op het veld en konden de wedstrijd goed volgen. De sfeer in het vak was geweldig. Op het veld zorgde het spel van Feyenoord ook voor een goed gevoel. Over het resultaat zullen velen het eens zijn: prima wedstrijd met helaas een tegen de verhoudingen in teleurstellend resultaat. Ondanks dit resultaat overheerste het positieve gevoel over de stad, de medesupporters, het stadion en de voorzieningen en vriendelijkheid van de mensen. Na afloop waren we snel bij de auto en aangezien ik deze strategisch geparkeerd bij het hek reden we al snel weer het stadion uit richting onze slaapplaats.
Na een goede nachtrust en een traditioneel Engels ontbijt reden we richting Londen. Aangezien ik inmiddels bericht ontvangen had dat een paar treinen uit de dienstregeling genomen waren en wij pas ’s avonds weer de oversteek richting Calais konden maken en dus tijd zat hadden, heb ik op verzoek van Laura de ring van Londen verlaten en zijn we dwars door de stad gereden langs alle toeristische plekken. Het was voor Laura de eerste keer dat ze in Londen was dus ze genoot volop. Zonder schade aan de auto of opgestoken middelvingers heb ik veilig weer de stad kunnen verlaten voor het laatste stukje snelweg richting de Eurotunnel. In België aangekomen was het tijd voor avondeten. Wat kan je het beste doen als je honger hebt en je bevind je in België? Juist, stoppen bij een frituur en echte Vlaamse friet met stoofvlees bestellen. Dit was een mooie afsluiter van een geweldige trip van vader en dochter, onze club achterna reizen richting het mooie Manchester. Wat ons betreft voor herhaling vatbaar.