Feyenoord-PSV: de beuk erin!

Sam Larsson

Tekst: Sam | Foto’s: Edwin Verheul/De Feijenoorder

Eindelijk weer een topper. PSV komt op bezoek, een ploeg die niet op halve kracht opzij gezet kan worden. Tot nu toe hebben ze in de competitie alles gewonnen, maar nu komen ze naar De Kuip. De wedstrijd leeft, iedereen heeft er zin in. Als de opstelling bekend is, blijkt dat Van Bronckhorst gewoon met drie aanvallers speelt en PSV wil aanpakken. Dat is altijd een goed voorteken.

De Kuip kolkt

De Kuip kolkt
Een prachtig effect: De Kuip kolkt

Om kwart over twee galmen stevig beukende deunen door het stadion. De stemming komt er nog meer in. Als het dan even voor half drie is en de spelers het veld betreden, worden meerdere fakkels en rookpotten ontstoken. Een prachtig effect: De Kuip kolkt. De heerlijke geur van vuurwerk gaat door het stadion, het legioen schreeuwt de kelen schor. De spelers weten wat ze te doen staat: winnen! Vanaf minuut één zet Feyenoord de toon. De beuk gaat erin, er wordt geknokt voor elke bal. PSV wordt flink onder druk gezet, het spel speelt zich af op de Eindhovense helft. Als een kwartier gespeeld is, is er eerst een fel duel tussen Van Beek en Bergwijn en vervolgens tussen Berghuis en Bergwijn. Laatstgenoemde kan het allemaal niet hebben en vindt het niet eerlijk. Wie is hij dan? Wij zijn Feyenoord!

Flinke beuk

Nicolai Jørgensen
Nicolai Jørgensen scoort: 1-0!

De felheid waarmee Feyenoord speelt, resulteert in kansen. Die worden niet benut, waardoor PSV beter in de wedstrijd dreigt te komen. Daar steekt Van Beek een stokje voor en hij geeft De Jong een flinke beuk. Die blijft nog een kwartiertje liggen en wordt door het legioen met een sarcastisch ‘Ahhhhhhhh’ op de hak genomen. Enkele minuten later verovert Feyenoord de bal op eigen helft. De omschakeling is snel, Berghuis geeft op vijandelijke helft een pass op de sprintende Jørgensen. Op de rand van het zestienmetergebied schiet hij snoeihard richting de korte hoek. De bal is loepzuiver en slaat buiten bereik van Zoet via binnenkant paal binnen: 1-0! Complete chaos, iedereen springt en valt over elkaar heen, pure vreugde!

Nóg gekker

Sam Larsson
Sam Larsson brengt Feyenoord op 2-0

Feyenoord gaat door en blijft aanvallen en strijden. Op de helft van PSV wordt de bal veroverd door St. Juste, Larsson neemt over en schiet… Ook dit schot is Zoet te machtig: 2-0! De Kuip ontploft opnieuw. Nog niet bijgekomen van de eerste goal is iedereen nu nóg gekker van vreugde. In de eerste helft krijgt Jørgensen nog een kans, maar hij mikt te hoog. In de eerste helft lijkt alles mee te zitten, maar een paar minuten voor de rust valt onze Deense spits uit met een blessure. Een groot gemis, want hij speelde een berenwedstrijd. De sfeer is er niet minder om. In de rust is de Legioenzaal goed gevuld en gezellig.

Waanzinnige actie

Dylan Vente
Dylan Vente

In de rust geeft Giovanni zijn spelers opdracht door te gaan waarmee zij de eerste helft bezig waren. De eerste tien minuten na rust zijn voor Feyenoord. Daarna krijgt PSV beetje bij beetje de overhand. De Rotterdammers blijven zich het snot voor de ogen werken. Helaas moeten we na een kwartier in de tweede helft afscheid nemen van Jordy Clasie, onze aanvoerder kan niet meer verder. Dat is de tweede wissel wegens een blessure. Feyenoord lijkt weer meer in de wedstrijd te komen met een kans voor Jens Toornstra en een waanzinnige actie van Dylan Vente die Swaab te kijk zet.

Afgetroefd

Feyenoord-PSV: 2-1Toch is het PSV dat de betere ploeg is en in de 72e minuut komt de 2-1 op het scorebord. Een minuut later krijgt doelpuntenmaker Bergwijn opnieuw een enorme kans, maar Bijlow pareert goed. Plots belandt er een tweede bal in het veld. Het spel wordt stilgelegd en de kans is voorbij. De spelers van PSV zijn woest op alles en iedereen, maar vergeten bij zichzelf te rade te gaan dat ze vanmiddag op felheid worden afgetroefd. PSV heeft in het laatste kwartier wel de bal, maar tot echt grote kansen komt het niet meer. Feyenoord is kwalitatief dan misschien minder, maar wij spelen wel in De Kuip, hier kolkt het, hier zingt het legioen met duizenden kelen. Wij zijn Feyenoord!


 

De mooiste letters van Rotterdam

Tekst: Pieter

Toeristen

We zitten op het terras, onze lunch is net gebracht. We kijken uit over de haven van Île de Gorée, een eilandje in de zee voor Dakar. We zien toeristen met de boot aanmeren. Voor Senegalese begrippen zijn het er veel. Allemaal komen ze kijken naar het huis waarvandaan lang geleden tienduizenden mannen, vrouwen en kinderen als slaaf naar Zuid-Amerika zijn vervoerd. Daarna lopen de toeristen door, ze volgen de uitgestippelde tour omhoog naar de burcht aan het eind van het eilandje alvorens terug te keren naar de boot die ze terugbrengt naar het vasteland. Braaf schiet iedere toerist bij de genoemde punten zijn/haar foto’s, met als laatste ‘stop’ voor vertrek een felrood, kunststoffen hart dat via sociale media alle achterblijvers thuis laat zien op welke bijzondere plek ze op dat moment zijn. Verder is er op Gorée niet zo heel veel instagrammable.

City marketing

Opeens valt het kwartje. Opeens zie ik de mogelijkheden en vraag ik me af waarom we dat in Rotterdam niet doen. Dat ik er nu over nadenk, ligt niet aan de eenzame pelikaan die zojuist voorbij waggelde. Het ligt aan het jonge stel dat net uitgebreid selfies staat te maken in het felrode, kunststof hart dat heel geforceerd midden op de looproute vanuit de haven naar het dorpje staat. Het prikkelt mijn fascinatie voor stadspromotie en het gebruik van slogans door lokale overheden. Dit voorbeeld werkt, net zoals ze in Nederland in de hoofdstad een symbool hebben staan dat werkt. De vraag is natuurlijk wat het ene symbool wél succesvol maakt terwijl het andere symbool dat niet lukt. Eén ding is zeker: dit jonge stel op Gorée doet precies wat city marketeers zo graag zien: op sociale media de stad promoten, precies zoals de marketeer wenst.

Amsterdam

Als eerste gaat Amsterdam door mijn hoofd. Het leek laatst in de media alsof zich een nationale ramp voltrok toen de Amsterdamse politiek besloot om de slogan I Amsterdam bij het Rijksmuseum weg te gaan halen. De reden dat men het daar ooit plaatste, is dezelfde als waarom men het nu weer weg wil hebben: die letters trekken toeristen aan op een sowieso al drukke plaats in de stad. Omdat men niet zeker weet of de letters zelf wel interessant genoeg zijn voor toeristen om hiervoor speciaal naar een buitenwijk te gaan, buigt een ambtelijke commissie zich over de vraag wat met de letters, die er sinds 2004 staan, te doen.

Rotterdam

In Rotterdam hebben we ook al wat jaren een aantal letters op een rijtje staan. Een specifiek lettertype, welke dat is weet ik niet. De letters stonden er al ver voordat er sociale media waren. De letters stonden er ook al ver voordat we digitale camera’s hadden. De letters stonden er ook zelfs al ver voordat ieder gezin überhaupt het geld voor een basic fototoestelletje had. Om even aan te geven hoe lang die letters al in Rotterdam staan: ze stonden er al toen de Duitsers in 1940 ons land binnen vielen. De letters in onze stad zijn er dan ook nooit neergezet met louter als doel de stad te promoten. Nee, de letters zijn bij de toenmalige hoofdingang van het stadion geplaatst om aan te geven dat er een machtig bouwwerk betreden ging worden. Een tijdloos lettertype en een tijdloze schrijfwijze, zo zonder hoofdletters: stadion feyenoord.

Tweewekelijks ritueel

Wanneer je vaker naar Feyenoord gaat, ben je niet bezig met het maken van interessante foto’s voor op Instagram of Twitter. Je gaat naar Feyenoord en dat doe je gewoon, dat hoef je niet te bewijzen. Je haalt de toeristen en dagjesmensen er dan ook altijd zo uit. Geen enkel probleem natuurlijk: iedereen is welkom in ons stadion. Toen ik laatst mijn neefje meenam voor zijn eerste wedstrijd in De Kuip, werd er uiteraard wél een foto gemaakt op het voorplein. Het was de eerste keer dat ik op het voorplein van het stadion bewust rondkeek om te zien of er nog meer mensen zo op de foto gingen. Wat ik zag, verbaasde me. Er waren op exact hetzelfde moment nog zeker tien andere ouders, ooms, tantes, opa’s en oma’s die met hun kind of kleinkind op de foto gingen. Ook zij zullen gedacht hebben: ben je voor het eerst bij het stadion, dan ga je daar op de foto!

Stadion Feyenoord
Foto: De Feijenoorder

Als je daar dan staat, dan valt het op dat de letters niet alleen tijdloos zijn, maar dat ze ook nog eens op een perfecte, Instagram-waardige, hoogte hangen. Je kan er dicht onder gaan staan en de letters zijn samen met de lichtmasten nog steeds goed zichtbaar op je foto. Maar ook wanneer je van veraf een foto neemt: de letters blijven goed leesbaar en het stadion is perfect in beeld. Er is werkelijk niets te noemen ten nadele van de prachtige letters stadion feyenoord.

Maasstadion

Bron: Feyenoord City

De architecten van het mogelijke nieuwe stadion, het bedrijf OMA van Rem Koolhaas, zijn bekend met de iconische en historische waarde van de letters. Al vanaf het eerste moment dat er schetsen van het Maasstadion naar buiten komen, staan de letters ook op de schetsen. Ik kan u vertellen: die letters gaan ze ook niet meer weghalen uit dat ontwerp.

Die letters vormen een gedeelte van het antwoord op de vraag die Michel van Egmond in De Wereld Draait Door stelde: ‘hoe verhuis je een ziel, zonder dat de dood eraan voorafgaat?’. Deze letters zijn onderdeel van onze ziel, van ons collectief gedeelde beeld van dit ooit door de gemeente tot monument verklaarde bouwwerk. De letters zijn echt, ze zijn puur, ze vormen één geheel samen met de omgeving van het voorplein en stadion. Om die reden zullen de letters in Rotterdam nooit meer verdwijnen, geen politicus zal durven voorstellen ze weg te halen.

Rotterdam Partners

Wetende dat we in Rotterdam uniekere letters hebben staan dan in veel andere steden en dan ook nog eens op een locatie, Rotterdam-Zuid, waar de gemeente graag meer toeristen met een volle geldbuidel ziet verschijnen, vraag ik me af waarom de rondleidingen in Rotterdam niet langs De Kuip geleid worden. Heeft Rotterdam Partners, de organisatie die onze stad moet promoten in binnen- en buitenland, er wel eens aan gedacht om met de organisatoren van die trips (bijv. Splash Tours) om de tafel te gaan en te vragen wat zij nodig hebben om die tours ook over Zuid te laten gaan? Een doorsteek vanaf Katendrecht naar De Kuip is zo gemaakt, waarbij de toeristen ook nog even mooi de Brienenoord meepakken als ze daar weer te water gaan.

Rotterdam Make It Happen
Bron: rotterdammakeithappen.nl

Ik zie mogelijkheden en ik zie vooral veel toeristen die op het voorplein in een heerlijk zonnetje met die unieke letters op de foto gaan. Sociale media doen daarna de rest. Free publicity, da’s Engels, maar wel precies dat wat de gemiddelde city marketeer zo graag hoort. Mijn advies aan Rotterdam Partners is dan ook hun eigen advies: ROTTERDAM. MAKE IT HAPPEN.


 

Pover Feyenoord wint maar nipt van FC Groningen

Jens Toornstra juicht Feyenoord-FC Groningen 25-11-2018

Tekst: Sam | Foto’s: Edwin Verheul/De Feijenoorder

Lichtmasten

Na de interlandbreak mogen we weer naar een wedstrijd van Feyenoord in De Kuip. Ditmaal gelukkig wel een pot van 90 minuten. FC Groningen, dat nog niet een hoogstaand seizoen beleeft, is de tegenstander. Trainer en Feijenoorder Danny Buijs sprokkelde tot nu toe slechts tien punten bijeen, waarvan zes uit de laatste twee wedstrijden. Hij lijkt de boel op de rails te krijgen. Terug naar de wedstrijd die begint om half drie. Vooraf worden de lichtmasten toegezongen en dan kunnen we beginnen.

Dominant

Vanaf minuut één is Feyenoord dominant. Direct krijgen de Rotterdammers al een behoorlijke kans. Groningen verdedigt zwak, maar Nicolai Jørgensen, afgelopen week voor Denemarken nog trefzeker, weet het net niet te vinden.

Nicolai Jørgensen beleefde een moeilijke middag

Feyenoord houdt het initiatief en de gasten uit het noorden van het land weten niet waar ze het zoeken moeten. Als er vijf minuten zijn gespeeld, ziet gelegenheidsaanvoerder Clasie Toornstra diepgaan. Een geweldige pass op maat volgt. De aanname van Jens op zijn borst is subliem, met de buitenkant van zijn voet stuurt hij de bal de verre hoek in. Hatsee! 1-0. Of niet? Padt protesteert voor buitenspel. De VAR wordt ingeschakeld. Telt-ie wel of telt-ie niet? Wel, niet, wel, niet. Uiteindelijk wijst Kevin Blom naar de middenstip, hij telt! Nogmaals klinkt het I Will Survive.

Gevaarlijker

Nu moeten we doorpakken en ruim winnen, daar zijn wel aan toe. Het tegendeel is echter waar. Twintig minuten verder heeft FC Groningen het heft in handen en staat Feyenoord in eigen huis onder druk tegen een degradatiekandidaat. De noordelingen zijn gevaarlijker en krijgen gewoon kansen, ze zijn zelfs heel dicht bij een doelpunt. De bal rolt na rommelig verdedigen tergend langzaam achter Justin Bijlow tegen de paal.

Evenwicht

De tweede helft is veel meer in evenwicht. Feyenoord krijgt de bal maar moeizaam van voet tot voet. De Groningers vinden ook niet altijd een medespeler, maar zij spelen met veel passie en strijden voor elke bal.

Tonny Vilhena Feyenoord-FC Groningen 25-11-2018
Tonny Vilhena wint het duel

Het spel speelt zich in de tweede helft meer af op het middenveld. Een verdwaald afstandsschot van Mahi is enigszins gevaarlijk. Berghuis, die een zeer matige wedstrijd speelt, dwingt met een schot naar de verre hoek Sergio Padt tot het uiterste. De laatste tien minuten zijn de Rotterdammers eindelijk weer in de aanval. Vilhena schiet van grote afstand snoeihard op de lat. In de slotfase krijgt Feyenoord legio kansen, maar de ploeg speelt die keer op keer slecht uit. Toch blijven de punten in Rotterdam en daarmee is de derde plek verstevigd. Volgende week komt de koploper naar De Kuip!

 


 

KuipKriebels – De duizend lampen van het Feyenoord-stadion

De Kuip licht uit

Tekst & foto’s: Astrid

Ze hadden een plan, de vier reuzen, elk een Goliath. In de eerste minuut van de wedstrijd tegen VVV-Venlo deden ze plots tegelijkertijd hun duizend lampen uit. Het snerpende fluitje van Bas Nijhuis, die het eerst nog even heeft aangezien, klinkt op 2 minuut 58. De stadionklok, die doet het nog wel.

Vanaf de tribunes schijnen supporters met hun mobieltjes bij, maar stadionspeaker Peter Houtman heeft doorgekregen dat dit licht helaas niet voldoende is volgens de maatstaven van de KNVB om de wedstrijd te vervolgen.

Wat gebeurt er dan in De Kuip? Terwijl technici en elektriciens zich ergens in de catacomben buigen over allerlei bedradingen, zet het legioen nog maar eens wat liederen in. De vier reuzen zien het in het donker stiekem grinnikend aan. Achter mij in het vak is er luide bijval voor het Feyenoord Kerstpak waarin een supporter gekleed gat en dat Jan Boskamp in het programma Veronica Inside cadeau kreeg voor zijn zeventigste verjaardag. Paul van twee rijen voor mij vertelt aan zijn buurman Adrie dat hij al in De Kuip komt vanaf het moment dat er verlichting is en dat hij DIT nog nooit heeft meegemaakt. Verhalen komen los. Het is een legendarische avond, nu al.

We spekken de clubkas door wat te drinken te halen en luisteren naar de complottheorieën die meteen de ronde doen vanwege Feyenoord City. Dat kan toch geen toeval zijn? Het supportersprotest met spandoeken tegen dat discutabele plan, bij aanvang van de wedstrijd, en dan vlak daarna de lampen die uitvallen. Zelfs de meest doorgewinterde supporters hebben dit nooit eerder meegemaakt in De Kuip.

Nee, vanavond vertikken de reuzen het verder. Gelukkig is het niet koud, is iedereen nog goed geluimd met de bekerzege van 5-1 op ADO in het achterhoofd en heb je, omdat het een late-middagwedstrijd is, toch al wat aan je zondag gehad. Iedereen gaat gedwee naar zijn tram, fiets of auto. Mooi op tijd thuis voor Studio Sport waar vanwege het uitblijven van een wedstrijdverslag uit De Kuip opeens wel veel aandacht is voor het supportersprotest tegen het nieuwbouwplan van Feyenoord City. Dankzij de reuzen, die een goed moment uitkozen. Was deze reuzenactie dan toch een goed getimed lichtpuntje?


 

Ze schijnen daar als bakens in de verte

De Kuip

Tekst: Sam l Foto’s: De Feijenoorder

VVV Venlo was de tegenstander. De Limburgse ploeg presteert dit seizoen verrassend goed. Vorig jaar wisten ze een puntje mee te snoepen in De Kuip. De Rotterdammers zijn dus gewaarschuwd. Eenmaal op het vak aangekomen bleken de stoeltjes erg vies te zijn.

De supporters hadden opgeroepen om rondom en tijdens de wedstrijd een Feijenoord icoon te steunen. Het icoon in kwestie was De Kuip, de tempel aan de Maas. Op het moment dat de spelers het betraden kwamen tientallen spandoeken tevoorschijn. De supporters toonden aan dat zij liefde voor De Kuip hebben. Het stadion dat gebouwd is voor voetbalwedstrijden en ook voetbal ademt. Om kwart voor vijf gaat dan eindelijk de wedstrijd van start. Dit is echter van korte duur. Want de lichtmasten vergaten daar in de verte te schijnen. Protesteert De Kuip mee tegen een nieuw stadion? Is dit een truc van directie om aan te tonen dat De Kuip te oud zou zijn? Allerlei complottheorieën kwamen bovendrijven. Daarbij werd er wel vrolijk gezwaaid met de flitsfunctie van de telefoon. Het Feyenoordlied klonk volop. Om de tien minuten kwam men melden dat ze heel hard aan werk waren om het probleem op te lossen. Echter werd de oorzaak niet gevonden en mochten we allemaal weer naar huis. Ondanks dat de wedstrijd van zeer korte duur was, was die wel heel sfeervol.


 

Feyenoord-VVV-Venlo: voorbeschouwing

Wat gaan we doen vandaag?

Tekst: Rody

Wederopstanding?

In de eerste tien minuten leek het woensdag wéér een frustrerende avond te worden. Feyenoord creëerde al snel enkele grote kansen en ADO scoorde: 0-1. Gelukkig herpakte Feyenoord zich en legde het ADO vrij eenvoudig over de knie. Vooral lekker dat Nicolai Jørgensen én Sam Larsson hun doelpunten meepikten. Laten we hopen dat Sam deze vorm vasthoudt. Je ziet aan alles dat die jongen kan voetballen, misschien is hij nu die drempel over. Een brok zelfvertrouwen tanken kan dan zeker geen kwaad!

Muur

Zondag om 16.45 uur moeten we de muur van VVV-Venlo zien af te breken. Het had weinig gescheeld of de hoofdtrainer van de Venlonaren, Maurice Steijn, was onze assistent-trainer geweest. VVV-Venlo raakte afgelopen zomer zijn complete voorhoede kwijt en werkt met de op één na laagste spelersbegroting van alle clubs in de Eredivisie. Toch verrassen de Limburgers met een zesde plaats op de ranglijst. Op papier kan dit dus een lastige opgave zijn voor onze mannen.

Herinnering

Bij een wedstrijd tegen VVV-Venlo moet ik altijd terugdenken aan die ene zeer speciale editie van deze wedstrijd. Het was enkele dagen na de afstraffing in Eindhoven dat alle Feijenoorders zich van hun beste kant lieten zien.

Fijne wedstrijd!


 

‘Come on boys! Move! Move!’

Tekst: Marinus

Onlangs maakte FRFC1908 een mooie mini-docu over Erwan, een Franse Feyenoord-supporter. Ik hoef de grens helemaal niet over om een buitenlandse Feyenoord-supporter te zien. Ik zit namelijk iedere wedstrijd naast mijn vrouw. Voor zover ik weet, is zij de enige vrouwelijke Amerikaanse Feyenoord-supporter met een seizoenkaart.

‘Look at that!’

Op wedstrijddagen spreken we eigenlijk altijd Engels met elkaar. Dat zorgt altijd voor reacties van medesupporters. In de rij voor het stadion begint het al. Een vader, die ons hoort praten, zegt tegen z’n zoontje: “Ja, zelfs vanuit Amerika komen ze naar Feyenoord”. Alsof hij wil zeggen: “Kijk, zo groot is Feyenoord nou, jongen”. Eenmaal op het vak, vlak voor de wedstrijd, komt onze buurman van stoelnummer 22 de trap op. Hij gaat zitten, knijpt even in de knie van m’n vrouw en vraagt: “Hoe is het met je Nederlands”? Zoals altijd antwoordt ze: “Beter”. Om kort daarop weer luid “Man! Look at that! Look at that!” te roepen over een foute pass of een grensrechter die een overtreding over het hoofd ziet.

‘Oh no! Oh no! Nooooo!’

Tijdens de bekerfinale vorig seizoen was het helemaal leuk. We werden aangesproken door een ietwat aangeschoten kameraad. “Sinds 1962 heb ik er niet één gemist, geen enkele bekerwedstrijd. Waar komen jullie vandaan?”, vroeg hij. “Uit Rotterdam”, antwoordde ik. “Nee, nee, dat kan niet, jullie praten net als m’n vrouw en die komt uit Canada.” Nou komt mijn vrouw niet uit Canada, maar uit het noordoosten van de VS, dat is relatief dichtbij Canada, dus hij zat er niet ver naast. Tijdens die wedstrijd gaat m’n vrouw helemaal los en schreeuwt hard: “Oh no! No! No! Nooooo!”, bij een blunder van Van der Heijden, waarna, dat vergeet ik nooit meer, iemand voor ons omdraait en droogjes vraagt: “Is ze thuis ook zo onrustig?” Wat ik heb geantwoord, weet ik niet meer, maar normaliter is zij de rust zelve. Alleen tijdens een wedstrijd is ze zoals Feyenoord. Nooit zeker van de overwinning, strak van de zenuwen en tot de laatste minuut zonder vertrouwen in een goede afloop.

‘Wie is die lul met die trommel?’

Thuis kijken we ook samen naar de verrichtingen van onze club. Zelfs “wie is die lul met die trommel?” wordt nu, nadat ze het hoorde in Eindhoven, in onvervalst Neder-Amerikaans aangeheven als daar aanleiding voor is. Ik weet eigenlijk niet of onze vrienden uit 020 een batterij trommelaars in hun midden hebben die we zondag vanuit de huiskamer kunnen toezingen, want we komen immers nooit in de Arena en bekijken ook hun wedstrijden niet. Maar mocht het zo zijn, dan reken ik ook zondag weer op een mooie serenade van mijn vrouw.

Aartsrivalen

We hebben beiden niet al teveel hoop op een goede afloop. Verlies lijkt het meest realistische scenario. Maar laat het dan zijn zoals ons Amerikaanse cluppie onlangs verloor. Philadelphia Union dolf thuis het onderspit tegen aartsrivalen New York Red Bulls. De wedstrijd werd beslist door een penalty in de 69e minuut. Die ook nog eens pas na een paar minuten werd gegeven door ingrijpen van de VAR.

OK, ik weet het: we spelen nu uit. Maar Feyenoord heeft daar geloof ik al dertien jaar niet gewonnen, dus eraf gaan met maar één doelpunt verschil door een dubieuze arbitrale beslissing, is niet eens zo’n grote schande. Vergeet niet dat we nog een keer tegen ze moeten en dat het dan in De Kuip is. Het zal dan dubbel menens zijn en mijn vrouw en ik zijn er dan ook weer. Het zal duidelijk te horen zijn voor omstanders en misschien zelfs tot op het veld: “Come on boys! Come on! Move! Move!”.


 

Het schriftje van Happel

Tekst: Pieter | Foto’s: Pieter, Piet Bouts Archief-De Feijenoorder

Nog even kijk ik naar de vragen die ik thuis al heb bedacht. Zo dadelijk moet ik ze natuurlijk wel op een logische volgorde stellen. Het is rustig in de lobby van het hotel. Ik wacht op mijn afspraak en zie voornamelijk zakelijke bezoekers. Ik denk dat dat logisch is: het is woensdagavond en ik zit in Papendrecht.
Net wanneer ik me afvraag of hier in het weekend misschien een ander type bezoekers komt, staat hij voor me. Een heel vriendelijke blik, lieve ogen kijken mij aan vanachter een bril met rood montuur. Hij heet mij warm welkom. We geven elkaar een hand en lopen het café annex restaurant in. Wanneer we allebei in een brede cognackleurige leren fauteuil zitten, besef ik dat het bijzonder is dat hij hier tijd voor vrijmaakt. Hij is voor mij dé man die buiten het veld verantwoordelijk was voor de eerste prijzen die ik meemaakte als supporter van mijn club. Die verantwoordelijkheid deelt hij in mijn beleving weliswaar met Leo Beenhakker, Jorien van den Herik en Bert van Marwijk, maar toch. Ik heb het hier over Rob Baan. Als technisch directeur van Feyenoord (1998-2003) zorgde hij voor rust in de club. Een man met een visie, opererend op de achtergrond.

De kennismaking

Maar daarvoor zitten we hier niet. Ik heb een afspraak met Rob Baan, omdat ik meer wil weten over Ernst Happel en mij ter ore is gekomen dat Baan niet alleen een verhaal, maar ook originele documenten heeft. Nog voordat we iets te drinken hebben besteld, vertelt Baan me over zijn kennismaking met Ernst Happel. Baan: “Ik ging in 1966 bij de jeugdselectie van ADO Den Haag werken. De eerste dag dat ik me moest melden, bleek ik geplaatst te zijn in de kleedkamer waar ook Happel en zijn assistent-trainer Rinus Loof zaten. Happel zat aan de ene kant van de tafel en aan de andere kant zat Loof. Ze hebben mij toen in het midden neergezet, Happel heeft me nog wel een hand gegeven, geloof ik. Maar ik kan me niet herinneren dat-ie in dat eerste jaar erg veel tegen me gesproken heeft. Sterker nog: volgens mij heeft-ie helemaal niet tegen me gesproken. Het was Loof, een echte Hagenaar en ADO-man, die mij toen opving en wegwijs maakte.”

Stage

In zijn tweede jaar gaat de dan 24-jarige Rob Baan de A-cursus voor trainers volgen bij de KNVB. Hij moet een stageplek zoeken en stapt op Happel af. De hoofdtrainer van Den Haag is akkoord en móet vanaf dat moment wel met Rob praten. Geleidelijk aan stelt Rob meer vragen aan Happel en met de tijd mag Rob steeds meer van Happel doen. Baan: “Loof was zijn assistent en ik was zijn co-assistent. Ik deed vaak de warming-ups, dat liet hij het liefst aan mij over. Hij deed dan zelf de technische en vooral de tactische oefeningen. Later mocht ik de gehele training verzorgen en stond hij vanaf afstand met zijn armen over elkaar op zijn gemak te observeren. Zo nodig greep hij in en maakte dan duidelijk hoe hij het wilde hebben.”

Waardering

Baan wordt op een gegeven moment zelfs naar een wedstrijd van de komende tegenstander van ADO gestuurd. Hij levert keurig netjes een analyse van de sterke en zwakke punten van de tegenstander in bij Happel. Enige tijd later moet Baan een tweede tegenstander gaan bekijken. En spoedig daarna al de derde. Niet één keer stelt Happel een vraag over de door Baan gemaakte analyse. Hij bedankt hem er niet eens voor. Baan: “Happel zei ‘OK’ tegen me en dan was het weer twee weken stil. Hij heeft mij nooit ook maar enig gevoel gegeven dat het goed was of dat hij er iets aan had. Hij liet ook niet weten wat hij er uit gebruikt had. Ik moest dat daar gewoon zelf uit begrijpen – en zo moet je Happel ook begrijpen – zo was hij gewoon. Als hij het niet goed had gevonden, dan had-ie je nooit meer op pad gestuurd. Uit het feit dat ik het ook nog een tweede en een derde keer moest doen, haalde ik zelf maar het compliment als zijnde: er is toch waardering vanuit de trainer.

De mythe van Happel

Kein Geloel, Fussball spielen. Dat is hoe ik Happel uit de overlevering ken. Iedere speler die met hem heeft gewerkt zegt hetzelfde: Happel praat weinig en aan een uitgebreide tactische voorbereiding op de wedstrijd doet Happel niet. Ook Baan zegt dat Happel niet heel spraakzaam was: “Als hij niks zei, dan was het goed. Als hij wel wat tegen je zei, dan kon je over het algemeen beter je biezen pakken.” Wat ook iedere keer terugkomt in de beschrijvingen van Happel: in korte speeches geeft hij zijn team vlak voor de wedstrijd het gevoel onoverwinnelijk te zijn. Ik vraag om die reden aan Baan of Happel wel geïnteresseerd was in oefenstof en in het bespreken van oefeningen?

Baan: “De mythe is dat Happel alles met Fingerspitzengefühl deed. Dat was vooral vanwege zijn tactische inzicht. Hij stond bekend als een man die tactisch heel sterk was. Hij kon met één ingreep een wedstrijd beslissen, met één wisselspeler gaf hij de wedstrijd een wending. Eén van de mythes is dus dat hij alles uit de losse pols deed, maar dat was helemaal niet zo. In zijn laatste jaar ADO werd Happel ernstig ziek, kreeg hij maagklachten. Toen is hij een paar maanden uitgeschakeld geweest en hebben Rinus Loof en ik het overgenomen. Loof nam het eerste en ik het tweede elftal en toen kwamen we regelmatig bij hem thuis om hem op de hoogte te brengen en te vragen wat we moesten doen. Toen bleek hij thuis een kaartenbakje te hebben staan met keurig netjes allerlei oefeningen, volledig uitgeschreven. Dat bewijst dat hij wel degelijk met trainingen bezig was. En als je zag wat er op woensdag – dat was toen altijd de dag van de conditietraining – door de spelers gedaan moest worden: hij had echt alles van tevoren uitgekristalliseerd.

Rob Baan: “Dit schriftje bewijst dat Happel alles had voorbereid.”

Met medicinballen, met poortjes, touwtjespringen, sprinten: over de volgorde had hij dan echt nagedacht. Hij deed echt niet zomaar wat. Dit schriftje bewijst daarnaast dat Happel ook voor wedstrijden alles had voorbereid op zijn manier. Hij wist: dit ga ik zeggen en dat ga ik zeggen. In dit schriftje spreekt hij de spelers letterlijk toe. Hij schudde vlak voor de wedstrijd dus echt niet zo maar een speech uit z’n mouw.”

Het schriftje

Vol verwachting blader ik er doorheen. Het is precies dít schriftje dat voor mij reden was om Baan te benaderen. Ik las over het bestaan ervan in een oude column van Hugo Borst.

Happel schrijft o.a. “Ik ben van mening dat jülly in guter Konditie sein”.

En nu heb ik het zo maar in mijn handen. Volle pagina’s met handgeschreven tekst, opstellingen en ook een aantal tactische werkvormen. Mijn oog valt op de zin “Ik ben van mening dat jully in guten Konditie sein”. Mijn oog ziet nog veel meer half-Nederlandse zinnen, ik voel aan alle pagina’s en probeer te ruiken. Vaak ruiken oude boeken een beetje muffig, maar vanavond overheersen de geuren van het eten uit het restaurant.

Baan: “Het schriftje is uit de voorbereiding op de competitie 1968-1969, wanneer er oefenwedstrijden worden gespeeld. Happel wil dan al zijn spelers de kans en het vertrouwen geven, dat lees je dus ook terug. Zo van: “Jij moet pikkelhard er tegen aan, je moet dit doen en dat doen. Ik heb veel vertrouwen in jou en ook in onze nieuwe aankoop.” Dat soort dingen staan er allemaal bij, je weet dus dat hij zich op het nieuwe seizoen aan het voorbereiden was. Het leuke is dat Happel schrijft zoals hij het ook uitsprak. Dat was natuurlijk ook onderdeel van zijn imago. Hij probeerde wel een beetje Nederlands te praten, maar met allerlei vervoegingen en verbasteringen.”

Van ADO naar Feyenoord

Waar het seizoen 1968-1969 voor Feyenoord heel succesvol is – Feyenoord wint de dubbel – heeft Happel bij ADO met een mindere selectie te maken. Hij blijft de voorzitter steeds weer om versterkingen vragen, maar krijgt die niet. Wanneer de ADO-voorzitter in maart 1969 openlijk kritiek op de trainer uit in een krant, stapt Happel op.

Het schriftje van Ernst Happel
Het schriftje dat Ernst Happel bij ADO achterliet.

Baan: “Happel ruimde direct zijn kamer op en nam alles mee. Hij zal waarschijnlijk ook nog wel andere schriftjes gehad hebben, maar dit ene schriftje was mijn geluk. Toen hij voor de laatste keer wegging bleef dit liggen en heb ik dat snel ingepikt. Of hij toen trouwens al Feyenoord had, dat weet ik niet. Hij ging in ieder geval binnen de kortste keren naar Feyenoord.”

Voor Baan is de periode in Den Haag de enige en laatste keer geweest dat hij intensief met Happel heeft samengewerkt. In die Haagse jaren heeft Happel veel indruk op hem gemaakt, meer dan welke andere trainer dan ook. Baan: “Als je verder nog iets van Happel wil zeggen, dan is het dan hij voornamelijk een enorme persoonlijkheid was. Als Happel binnenkwam, dan kwam er iemand binnen. Hij had daar geen toneelspel voor nodig. Ik heb ook met Georg Kessler te maken gehad, ook een persoonlijkheid. Maar daar kon je af en toe wel eens doorheen prikken. Er werd dan groter gedaan en een beetje meer toneel gespeeld dan door Happel. Happel was gewoon zo. Hij liep ook een beetje breed, met van die O-benen. De kracht van Happel blijkt ook uit zijn omgang met vedettes. Van Hanegem heeft natuurlijk in de loop der jaren heel veel over Happel gezegd en is altijd lovend. Terwijl die twee ook heel veel botsten. Dat is in mijn ogen echt de kracht van Happel: hij kon goed met vedettes omgaan, zonder te slijmen. Ook een vedette moest voldoen aan de vereisten die gevraagd werden om te presteren. Dus hard werken, goed trainen en je best doen. Niet de kantjes er vanaf lopen. En als je dat laatste wel deed, dan pakte hij je aan. Terecht, want met die methode heeft Happel best wat resultaat bereikt, lijkt me zo.”

Historische sensatie

Baan vertelt dat dit waarschijnlijk niet het enige schriftje is. Happel zal thuis ook vast nog wel andere schriftjes gehad hebben, naast zijn kaartenbak met oefeningen. En de schriftjes die hij meenam naar de club, heeft hij die misschien ook bij zijn latere clubs laten liggen? Baan heeft er geen antwoord op. Wél geeft hij aan dat het schriftje mij kan helpen om mezelf een completer beeld te vormen van Happel. Ik mag om die reden het schriftje mee naar huis nemen om het thuis nog eens rustig door te nemen.

In de auto op weg naar huis besef ik hoe bijzonder het is om een origineel schriftje – dat op enkele maanden na exact vijftig jaar oud is – met daarin de aantekeningen en ideeën van Ernst Happel bij me te hebben. Ernst-fucking-Happel! Trainer van het Feyenoord dat in 1970 de Europacup I won. Gevolgd door de Wereldbeker en een landskampioenschap.

Ernst Happel op de middenstip van De Kuip met Wereldbeker en Europacup I.

Ernst Happel. In mijn tas. Vol vreugde bel ik enthousiast enkele bekenden op. Wat ik nu voel, is wat de historicus Huizinga ooit de ‘historische sensatie’ noemde. Nog tien minuten rijden en dan ben ik thuis. Er is geen enkele twijfel over de vraag wat ik thuis ga doen. Ik ga lezen wat Ernst Happel in dit schriftje heeft geschreven. Happel. Mythisch figuur. Held.

Naschrift: volgens historiek.net is de historische sensatie een subjectieve, individualistische beleving die mensen – zonder dat ze het willen of kunnen tegenhouden – kan overkomen. De historische sensatie betreft een plotselinge emotie die men kan beleven bij een direct contact met het verleden, waarbij het tijdsverschil lijkt weg te vallen. Ben je bijvoorbeeld in een oud historisch gebouw, dan kun je je gevoelsmatig helemaal terug wanen in de tijd van toen. De tijd lost zich dan op in het moment van die historische sensatie en je bent heel even één met het verleden.


 

Feyenoord-PEC Zwolle: nabeschouwing

Tekst: Sam | Foto’s: Edwin Verheul

Gewoon zoals het hoort: om half drie mocht Feyenoord aantreden tegen PEC Zwolle. Zoals gebruikelijk riep Peter Houtman zijn mededelingen door de microfoon. Met ditmaal een kort gedicht voor Jan Boskamp die in De Kuip zijn verjaardag vierde. Een luid applaus voor de oer-Feijenoorder volgde.

Energie

Calvin Verdonk startte in de basis en ook Nicola Jørgensen mocht vanaf de aftrap beginnen. Vanaf het eerste fluitsignaal gaat Feyenoord gelijk volle bak. Jordy Clasie zet de toon, hij jaagt direct goed door. De Rotterdamse club legt veel energie in de wedstrijd. De trainer lijkt te hebben aangegeven dat er sneller op doel geschoten moet worden. Vilhena is de eerste die een schot lost. Enkele minuten later is het Larsson die het probeerde, vervolgens St. Juste en daarna Jørgensen.

Waanzinnige goal

Door de kansen krijgt Feyenoord veel hoekschoppen in de beginfase. Rond de 18e minuut weet PEC Zwolle de bal uit het zestienmetergebied weg te werken. Jordy Clasie neemt de afgeslagen bal vol op de wreef en de bal verdwijnt in het net. Een waanzinnige goal. Nu valt het allemaal goed voor de reserve-aanvoerder, gaat het nu echt draaien bij hem?

Jordy Clasie neemt de felicitaties van zijn ploeggenoten in ontvangst.

Raak

Feyenoord doet dat in ieder geval wel. Keeper Micky van der Hart wordt meermaals onder vuur genomen. Op een schot van Jørgensen moet de keeper het antwoord schuldig blijven, maar de bal belandt op de paal.

Nicolai Jørgensen heeft zijn doelpunt te pakken: 2-0.

Net voor rust is het dan wel raak voor de Deense spits. Uit een corner kopt hij raak. Een doelpunt waar hij de hele eerste helft zo gretig naar op zoek was.

Wakker

Zo goed als Feyenoord is begonnen aan de eerste helft, zo slecht begint het aan de tweede. Na een paar minuten neemt PEC Zwolle het initiatief en begint het te voetballen. Het krijgt zowaar kansjes en vervolgens zelfs serieuze kansen. Zelfs een vrije schietkans rond de zestienmeterlijn die op de lat belandt. Het publiek laat zich horen en probeert Feyenoord wakker te schudden. Toch moet Bijlow nog een knappe redding verrichten. Verder komen de Zwollenaren niet. Feyenoord meldt zich weer in de vijandelijke zestien en is direct heel gevaarlijk met een schot op de paal van Larsson.

Een minuut later is het raak: een ferme uithaal van Berghuis betekent de 3-0, de wedstrijd is gespeeld. Feyenoord krijgt nog een penalty om de 4-0 te maken. Van Persie heeft de bal al klaargelegd op de stip en telt zijn passen uit. Dan besluit de scheidsrechter op advies van de var dat het een vrije trap is, nét buiten de zestien. Het blijft bij drie goals voor Feyenoord en nul voor PEC Zwolle.

Steven Berghuis haalt uit met links: 3-0.

Volgende week staat de Klassieker op het programma. Dan is de gehele wedstrijd scherpte vereist.


 

Feyenoord-PEC Zwolle: voorbeschouwing

Wat gaan we doen vandaag?

Tekst: Rody

In de week waarin een Rotterdamse wethouder en een Feyenoord-directeur over elkaar heen vallen, moet er ook nog gewoon gevoetbald worden. Dat lijkt soms wel eens te worden vergeten, maar wat op het veld gebeurt, is voor Feyenoord toch écht van belang.

Positiespel

Tijdens de interlandperiode schijnt er door Feyenoord getraind te zijn op het positiespel. Dat is hard nodig ook, want wat was het matig in Tilburg… Elke ploeg die een beetje druk kan zetten, kan het ons lastig maken. Nu schat ik PEC Zwolle kwalitatief wat lager in dan Willem II, dus ik heb wel vertrouwen in een goed resultaat.

PEC Zwolle

In oktober vorig jaar bleven we thuis tegen de Zwollenaren steken op 0-0. De ploeg verkeert in een uitstekende vorm en behaalde 7 punten uit de laatste 3 wedstrijden. Met Justin Bijlow terug in het doel moeten we ons doel schoon zien te houden. Nicolai Jørgensen is nog niet helemaal de oude en moet na zijn blessure vooral wedstrijdritme opdoen.

Voorlopig moeten we het daardoor toch vooral hebben van de bevliegingen van Robin van Persie. Laten we daar dan maar van genieten zo lang het nog kan.

Hup Feyenoord!